Karaimski Związek Religijny w RP
Z Wikipedii
Karaimski Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej – związek religijny niewielkiej grupy etnicznej i religijnej zwanej Karaimami. Związek liczy obecnie ok. 120 wiernych. Zwierzchnikiem związku jest przewodniczący Zarządu Związku prof. dr hab. Szymon Pilecki.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Legenda karaimska mówi, że w 1397 r. książę Witold, w związku z wyprawą wojenną sprowadził z Krymu kilkaset rodzin karaimskich i osadził je w ówczesnej stolicy Litwy - Trokach oraz na zachodnim pograniczu Wielkiego Księstwa Litewskiego. Zarówno w Wielkim Księstwie Litewskim, jak i w Koronie, Karaimi korzystali z dużej autonomii, m.in. karaimska dzielnica Trok była autonomicznym miastem, rządzącym się w oparciu o prawo magdeburskie, z własnym wójtem odpowiedzialnym bezpośrednio przed Wielkim Księciem. Nie będąc chrześcijanami, nie mieli wprawdzie praw wyborczych, ale, podobnie jak Tatarzy, mogli służyć w wojsku i posiadać ziemię. W 1795 r. po III rozbiorze polski największe skupiska Karaimów okazały się na terenie zaboru rosyjskiego m.in.: Troki, Wilno, Poniewież, Łuck oraz zaboru austriackiego (Halicz i okolice). Zaborcy potwierdzili przywileje nadane Karaimom przez władców rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wkrótce obywatelami Rosji stali się również Karaimi zamieszkujący Krym. Bardzo istotne perturbacje w działalności dżymatów (gmin) karaimskich wywołał wybuch I wojny światowej, a zwłaszcza przesuwanie się na wschód frontu niemiecko-rosyjskiego. Zgodnie z decyzjami Cara konieczna była ewakuacja zajmowanych przez wroga ziem. Tak więc ludność karaimska, podobnie jak inni obywatele Rosji, była przenoszona w głąb Rosji, skąd wielu z nich już nie powróciło. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, w granicach Rzeczypospolitej okazały się cztery duże skupiska Karaimów: w Trokach, Wilnie, Łucku i w Haliczu. Dnia 30 listopada 1924 r. zwołano w Wilnie konferencję przedstawicieli gmin i stowarzyszeń karaimskich w celu omówienia projektów i zmian własnościowych gmin. W roku 1936 Sejm Rzeczypospolitej przyjął ustawę o stosunku państwa do Karaimskiego Związku Religijnego w RP, w oparciu o którą Związek działa do dziś.
[edytuj] Karaimi
Karaimi polscy posługują się językiem karaimskim należącym do języków tureckich, ale w odróżnieniu od większości ludów tureckich wyznają religię, która na przełomie VII i VIII w. wyłoniła się z judaizmu. Za pierwszego kodyfikatora religii karaimskiej uważany jest Anan ben Dawid z Basry. Karaimi uznają wyłącznie Torę, odrzucając Ewangelię, Talmud i Koran.
