Karol Antoniewicz
Z Wikipedii
| Karol Antoniewicz, SI | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1807 Skwarzawa |
| Data i miejsce śmierci | 14 listopada 1852 Obra |
| Święcenia | 1568 |
Karol Antoniewicz (ur. 6 listopada 1807 r. w Skwarzawie k. Lwowa, zm. 14 listopada 1852 r. w Obrze) - polski duchowny katolicki, poeta.[1]
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Pochodził z ormiańskiej rodziny Józefa i Józefy z Nikorowiczów. W 1827 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie we Lwowie. Brał czynny udział w powstaniu listopadowym. W 1833 r. wstąpił w związek małżeński z Zofią Nikorowicz i miał z nią pięcioro dzieci. Po przedwczesnej śmierci ich dzieci opiekował się chorymi i opuszczonymi, zamieniając swój dwór w Skwarzawie na szkołę i szpital, a po śmierci żony wstąpił do zakonu jezuitów.
[edytuj] Działalność
Zasłynął jako kaznodzieja i misjonarz, szczególnie podczas rozruchów chłopskich w 1846 r. zwalczał pijaństwo oraz inicjował akcje charytatywne. Po rozproszeniu jezuitów galicyjskich w 1848 r. głosił kazania w Krakowie, na Podkarpaciu, na Śląsku, a w końcu w Poznańskiem. Zorganizował w Obrze placówkę jezuicką, której był pierwszym przełożonym. Niosąc pomoc zarażonym na cholerę, sam padł ofiarą epidemii.
[edytuj] Dokonania
Pozostawił bogatą spuściznę literacką: opowiadania, listy i poezje. Jest autorem popularnych pieśni religijnych: „Biedny, kto Ciebie”; „Chwalcie, łąki umajone”; „Do Betlejemu pełni radości” (kolęda); „Nazareński śliczny kwiecie”; „Nie opuszczaj nas”; „O Józefie uwielbiony”; „O Maryjo, przyjm w ofierze”; „Panie, w ofierze Tobie dzisiaj składam” i wielu innych. Tuż przed wstąpieniem do zakonu napisał utwór – pieśń, która jest wyrazem ludzkiego „łez padołu” i jednocześnie osobistym wyrazem wiary, nadziei i miłości – „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie”. W poezji Antoniewicza dominują trzy wątki ideowo tematyczne: świadome przeżywanie łaski dziecięctwa Bożego, akceptacja cierpienia jako ważnego elementu chrześcijańskiego życia oraz żarliwa miłość i kult do Najświętszej Maryi Panny.
[edytuj] Twórczość
- 1. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Już majowe świecą zorze... 1990 Gazeta Niedzielna 1990
- 2. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Kwiat nadziei, kwiat miłości... 1990 Gazeta Niedzielna 1990
- 3. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie 1992 Gazeta Niedzielna 1992
- 4. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie 1994 Gazeta Niedzielna 1994
- 5. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Ona czuwać będzie... 1990 Gazeta Niedzielna 1990
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- AW: 84.
- Słowniki: PSB; EK; Nowy Korbut; EWoJ. Biografie: J. Poplatek: Ks. K. B.-A. TJ (1808-1852).
- Ateneum Kapłańskie 55: 1957 z. 3 s. 447-54.
- K. Drzymała: Ks. K. A. TJ. Homo Dei 27: 1958 nr 1 s. 21-7.
