Katedra w Barcelonie

Z Wikipedii

Katedra w Barcelonie (tytuł oryginału: Le catedral del mar) to powieść historyczna autorstwa hiszpańskiego pisarza Ildefonsa Falconesa. Jest to debiutancka powieść tego autora, nad którą Ildefonso Falcones pracował przez 5 lat badając źródła historyczne, z których najważniejszym była kronika Piotra III. Akcja utworu rozgrywa się w XIV-wiecznym Księstwie Katalonii, głównie w jego stolicy - Barcelonie, gdzie przez cały czas trwania powieści budowana jest tytułowa katedra Santa María del Mar.

[edytuj] Fabuła

Fabuła powieści podzielona jest na cztery części: Słudzy Ziemi, Słudzy Możnych, Słudzy Namiętności i Słudzy Przeznaczenia. Każda z części przedstawia poszczególne epizody z życia Arnaua Estanyola, syna uciekającego chłopa pańszczyźnianego, który poprzez liczne koleje losu przemienia się z ubogiego tragarza w konsula morskiego zarządzającym sprawami handlowymi całej Barcelony. W powieści poruszane są wątki związane są z moralnością chrześcijańską, a także ukazane są różne postawy ludzkie zmieniające się pod wpływem sytuacji zarówno duchownej jak i materialnej.

Ważniejsze postaci

• Bernat Estanyol - chłop pańszczyźniany, ojciec Arnaua, który ucieka do Barcelony w celu uwolnienia się od jarzma feudalizmu. Ginie podczas protestów biedoty w Barcelonie.
• Arnau Estanyol – syn Bernata. W wyniku licznych kolei losu staje się tragarzem z bractwa Bastaixos pracujących przy budowie katedry. Człowiek wielu zawodów: żołnierz w służbie Barcelony, kupiec i bankier, a nawet możnowładca zarządzający niemałym baronostwem. Główna postać powieści, która szczególnie rozmiłowała się w Madonnie znajdującej się w katedrze, gdyż nigdy nie poznała własnej matki.
• Franceska Estanyol – matka Arnaua. W wyniku dramatycznych wydarzeń staje się do końca życia prostytutką. Skazana na śmierć przez inkwizycje za czary i pokrewieństwo z Arnauem, (którego z kolei posądzono za domniemane współżycie z Żydówką). Uratowana przez lud Barcelony, nie przyznaje się do bycia matką Arnaua.
• Joan Estanyol – przybrany brat Arnaua będący jego najlepszym przyjacielem. Już jako dziecko zostaje przyjęty do przykościelnej szkółki, gdzie jest najlepszym uczniem. Dzięki dobrym wynikom w nauce, sfinansowane zostają mu studia zagraniczne (głównie we Włoszech i Francji), gdzie przechodzi święcenia kapłańskie. Po powrocie zmienia się nie do poznania, staje się surowy i ponury, a przy tym przez zazdrość postępuje na złość Arnauowi. Pod koniec powieści staje się inkwizytorem. Widząc swe grzechy wobec brata popełnia samobójstwo poprzez podpalenie.
• Sahat – Maur, muzułmanin do końca wierny swej rodzimej religii, mimo iż jako niewolnik Arnaua ochrzcił się i przybrał imię Guillem. Początkowo niewolnik Hasdaia, żydowskiego kupca, potem samego Arnaua, a w końcu wolny człowiek i obywatel Barcelony. Wierny przyjaciel Arnaua służący mu radą w sprawach finansowych i ekonomicznych.
• Hasdai – Żyd, kupiec i bankier mieszkający w żydowskim getcie w mieście Barcelona. Staje się jednym z dobrych przyjaciół Arnaua, od kiedy ten ratuje życie jego dzieci. Pomaga mu w utworzeniu jego własnego kantoru oraz przełamuje negatywne stereotypy dotyczące Żydów. Ginie na stosie oskarżony o zbezczeszczenie hostii.