Kenneth Rogoff

Z Wikipedii

Kenneth Rogoff
Kenneth Rogoff, 2002
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1953 Rochester
Tytuł szachowy	arcymistrz (1978)
Ranking	2505 (01.10.2007)
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany

Kenneth Saul Rogoff (ur. 22 marca 1953 w Rochester) – amerykański szachista i ekonomista, arcymistrz od roku 1978.

[edytuj] Kariera szachisty

W szachy gra od szóstego roku życia. W roku 1971 zdobył w Atenach tytuł wicemistrza świata juniorów do lat 20^[1], natomiast w latach 1970, 1971 i 1972 trzykrotnie był członkiem amerykańskiego zespołu na drużynowych młodzieżowych (do lat 26) mistrzostwach świata, zdobywając dwa medale: złoty i srebrny^[2]. W 1973 zwyciężył (wraz z Peterem Biyiasasem, Hermanem Pilnikiem i Bruno Parmą) w Norristown, natomiast w 1975 osiągnął jeden z największych sukcesów w karierze, zdobywając w Oberlinie tytuł wicemistrza kraju oraz zdobywając awans do rozegranego w następnym roku w Biel turnieju międzystrefowego, w którym zajął XIV miejsce^[3]. W roku 1976 podzielił również II lokatę w silnie obsadzonym otwartym turnieju w Lone Pine (za Tigranem Petrosianem, a wraz z Wasilijem Smysłowem, Oscarem Panno, Miguelem Najdorfem, Walterem Browne, Anthony Milesem, Miguelem Quinterosem, Larry Christiansenem i Gyozo Forintosem). W Lone Pine wystąpił jeszcze w roku 1978 (dzieląc VI-X miejsce wraz z m.in. Tigranem Petrosianem i Hansem Ree, za Bentem Larsenem, Lwem Poługajewskim, Anatolijem Lejnem, Lajosem Portischem i Johnem Petersem). W tym samym roku zajął VII miejsce w mistrzostwach USA rozegranych w Pasadenie. Jednym z ostatnich międzynarodowych startów Kennetha Rogoffa był występ w turnieju B festiwalu IBM w Amsterdamie w roku 1980, gdzie zajął odległą VIII lokatę. W tym też roku zakończył karierę szachową.

Dwukrotnie wystąpił w memoriałach Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju, nie osiągając sukcesów: w 1974 zajął X, a 1975 – VII miejsce^[4].

[edytuj] Kariera ekonomisty

W roku 1980 Massachusetts Institute of Technology przyznał mu tytuł doktora ekonomii. W czasie swojej zawodowej kariery pracował w zarządzie Systemu Rezerwy Federalnej USA oraz w Międzynarodowym Funduszu Walutowym (2001 - 2003). Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, Econometric Society oraz Guggenheim Fellowship. Wykładał stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Princeton, od 1999 roku jest profesorem ekonomii na Uniwersytecie Harvarda.

W świecie finansów o Rogoffie stało się głośno w roku 2002, z powodu jego konfliktu z Josephem Stiglitzem, byłym głównym ekonomiście Banku Światowego i laureacie Nagrody Nobla 2001. Spór wywołany został przez Stiglitza, krytykującego działalność Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W odpowiedzi na tę krytykę, Rogoff napisał i opublikował list otwarty^[5].