Kent (grupa muzyczna)
Z Wikipedii
| Kent | |
 Kent w roku 2005 |
|
| Rok założenia | 1990 |
| Pochodzenie |  Szwecja |
| Gatunek | rock, rock alternatywny, indie rock |
| Wytwórnia płytowa | Sony BMG |
| Aktualni członkowie | |
| Joakim Berg Markus Mustonen Sami Sirviö Martin Sköld |
|
| Byli członkowie | |
| Thomas Bergqvist (90–92) Martin Roos (92–95) Harri Mänty (96-06) |
|
| Strona internetowa | |
Kent to szwedzki zespół rockowy założony w 1990 r.
Członkowie zespołu pochodzą z miejscowości Eskilstuna, lecz obecnie mieszkają w Sztokholmie. Grupa początkowo nazywała się Coca-Cola Kids, później nazwa została zmieniona na: Jones & Giftet, Havsänglar i ostatecznie Kent. Jest to najbardziej znana grupa rockowa w Szwecji.
Upłynęło 5 lat nim zostali zauważeni, lecz ich debiutancki album Kent stał się prawdziwym sukcesem. Każda następna płyta biła rekord ustanowiony przez poprzednią. Kent koncertował w USA i Europie Zachodniej. Muzyka zespołu ma wiele wspólnego z narodowym charakterem Szwedów - jest melancholijna, smutna i podszyta delikatną ironią.
Kent ma w swoim dorobku kilka radiowych przebojów - w tym Kräm (så nära får ingen gå). Kent wydał angielskie wersje dwóch swoich płyt (Isola oraz Hagnesta Hill), ale nie przyniosły one grupie międzynarodowego rozgłosu. Wokalista zespołu oficjalnie napisał, że grupa nie zamierza kontynuować nagrywania płyt w języku angielskim. Hagnesta Hill jest zatem ostatnią płytą Kent wydaną w tym języku. Najpopularniejszą piosenką zespołu jest utwór Music non stop.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] 1990-1995
Najpierw była kapela Jones & Giftet założona przez Joakima Berga, Martina Skölda, Markusa Mustonena, Samiego Sirviö i Thomasa Bergqvista. Jocke przywiózł z Londynu dwie gitary, dla siebie i Samiego, i powoli zaczęli się uczyć gry na nich. Spotykali i zbierali się w knajpach Eskilstuny. Na przeglądzie talentów Cult’91 w Eskilstunie dostrzegł ich Markus Nygren z EMI i razem stworzyli swoją pierwszą taśmę demo. Rok później Thomas Bergqvist został zastąpiony przez Martina Roosa i wkrótce zmienili nazwę na Havsänglar. Kapela tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu daje koncerty w lokalnych klubach. Martin Roos wyjechał do Stockholmu gdzie przenieśli się wkrótce pozostali „Morscy Aniołowie” a Adam Berg (brat Joakima) ochrzcił kapelę nowym imieniem - powstaje KENT. W marcu 1994 nagrane zostało demo z 10 piosenkami, które trafiło do Petera Ejhedena, który zaczynał właśnie pracę w BMG. 26 czerwca gotowy był już kontrakt. Kent weszli do studia, by nagrać swój debiutancki album.
[edytuj] 1995
W lutym pojawił się pierwszy singel „När det blaser pa manen”, a 15 marca na półki trafił debiutancki album zatytułowany po prostu „Kent”. Szwedzkie listy przebojów, krytycy i co najważniejsze publiczność przyjęli album z wielkim entuzjazmem. Krótkie tourne latem ‘95 to także sukces. Martin Roos zaczął pracę w Sony Music a na koncertach zastąpił go Harri Mänty.
[edytuj] 1996
Zespół został nagrodzony szwedzką Grammis za Grupę Roku. Na fali sukcesu - dokładnie rok po pierwszej płycie - ukazał się drugi album zatytułowany „Verkligen”, który utrzymał się na pierwszych miejscach list przebojów przez kilka tygodni.
[edytuj] 1997
Kolejny rok Kent zaczął od ponownego zdobycia dwóch nagród Grammis oraz Rockowego Niedźwiedzia (Rockbjörn) za najlepszy zespół. Wkrótce zaczęli pracować nad swoim trzecim albumem (nowy producent - Zed), tym razem w Belgii w Galaxy Studios. 6 pażdziernika spragniona publiczność usłyszała pierwszy singel z nowego albumu - był to „Om du var här”, a 12 listopada ukazał się nowy album zatytułowany „Isola”.
[edytuj] 1998
5 lutego album osiągnął status platynowej płyty, a kilka dni potem dostał dwie nagrody Grammis za Album roku i Grupę Pop/Rock oraz trzy Rockowe Niedżwiedzie. „Isola” podbiła całą Skandynawię - zespół dał ponad 50 koncertów w Szwecji, Norwegii, Danii i Finlandii. Potem wyruszył w swoje pierwsze Europejskie tourne - dając koncerty w Belgii, Anglii, Holandii, Niemczech. W kwietniu „Isola” ukazała się w wersji angielskiej, a zespół wyjechał na koncerty do USA i Kanady by tam zagrać między innymi z The Cardigans. Jesienią Kent nagrał piosenkę dla Amnesty International „Längtan skala 3:1”
[edytuj] 1999
W styczniu Kent dał serię koncertów w Wielkiej Brytanii, a w lutym po raz kolejny z The Cardigans za Oceanem. Po krótkim odpoczynku latem członkowie grupy do studia - skutek ich pracy pokazał się w listopadzie kiedy został wydany singel „Musik Non Stop” pilotujący nową płytę zatytułowaną „Hagnesta Hill” - to miejsce w Eskilstunie gdzie chłopcy z Kent stawiali swoje pierwsze kroki jako rockowa kapela. Album ukazał się 6 grudnia.
[edytuj] 2000
Pod koniec stycznia Kent zaczął swoje skandynawskie tourne, które powaliło publiczność na całym półwyspie. Bilety na każdy koncert były wyprzedane na pniu. Zespół po raz kolejny zdobył nagrody Grammis oraz Rockowe Niedżwiedzie. Krytyka ogłasza Kent największą rockową kapelą Szwecji! Razem z wydaniem angielskiej wersji „Hagnesta Hill” (kwiecień) zespół ruszył na kolejne europejskie tourne, które skończyło się na festiwalu w Roskilde. W listopadzie ukazał się podwójny album ze stronami B (B-sidor 95-00) z wydanych dotychczas singli, który został zapowiedziany przez nową piosenkę „Chans”. Naid (Martin Landquist) jest producentem tego kawałka oraz premierowego „Spökstad” i znanych już, ale zgranych na nowo, „Rödljus” i „En helt ny karriär”.
[edytuj] 2001
Kent funduje sobie zasłużone wakacje. Latem zagrali tylko jeden koncert na festiwalu w Hultsfred. 19 maja Mathias Engstrands i Per Sinding Larsens pokazują w SVT swój dokumentalny film „Sa nära far ingen ga - ett ar med Kent”/”Tak blisko nikomu nie wolno podejść - rok z Kent” We wrześniu Kent zagrali specjalny koncert w Stockholmskiej hali Globen razem z Roxette i The Ark. Pod koniec roku ukazują się dwie informacje - o tym, że Kent wszedł do studia by nagrać kolejną - piąta już - płytę oraz że grupa zagra w 2002 w ramach festiwalu Kalas ponad 10 koncertów.
[edytuj] 2002
14 lutego na gali rozdania nagród Grammis zespół zagrał „Dom andra” - premierową piosenkę z albumu „Vapen & Ammunition”, który ukazał się 15 kwietnia. Album oraz single go promujące zdobyły i utrzymały pierwsze miejsca list przebojów przez wiele tygodni. Pod koniec roku Jocke Berg ogłosił, że Kent nie zamierza wydać anglojęzycznej wersji „V&A”. Rok 2002 to dla Kent ponad 50 koncertów (między innym festiwal Kalas, Wig-Wam tour). Rok kończą zdobywając serię nagród stacji radiowych i telewizyjnych w tym MTV Music Awards za najlepszy zespół Skandynawii.
[edytuj] 2003
Kent zdobył 2 Rockowe Niedźwiedzie oraz 7 nagród Grammis (każda nominacja to nagroda: za piosenkę roku „Dom andra”, artystę roku, grupę roku, album roku „Vapen & Ammunition”, twórce tekstów - Joakim Berg, kompozytora - Joakim Berg i producenta - Kent, Martin Vin Schmalensee, Zed). 6 czerwca grupa zagrała na Stadionie w Stockholmie. Ponad 32 tysiące biletów zostało sprzedanych w ciągu kilkunastu godzin. Imponujące!
[edytuj] 2005
15 marca wychodzi nowy album „Du & jag döden”, a 28 października EP „The Hjärta & smärta”. Kent wyrywa Rockbjörna za najlepszy album roku (Du & jag döden) oraz dwa Grammis – Najlepsza grupa.
[edytuj] 2006
Ze składu Kent odchodzi gitarzysta, Harri Mänty. Zespół zdobywa dwie nagrody Grammis – Grupa roku oraz Teledysk roku (Dom som försvann).
[edytuj] 2007
17 września ukazuje sie singel „Ingenting” („Min värld” jako storna B). 17 października wychodzi nowy album grupy - „Tillbaka till samtiden”. Zespół wygrywa dwa Grammis (Grupa roku, Album roku), Rockbjörna za najlepszy szwedzki album oraz zdobywa nagrodę P3 Guld za zespół roku.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy studyjne
- Kent (15 marca 1995)
- Verkligen (15 marca 1996)
- Isola (szwedzka wersja – 12 listopada 1997, angielska wersja – 27 kwietnia 1998)
- Hagnesta Hill (szwedzka wersja – 6 grudnia 1999, angielska wersja – 28 kwietnia 2000)
- Vapen & ammunition (15 kwietnia 2002)
- Du & jag döden (15 marca 2005)
- Tillbaka till samtiden (17 października 2007)
[edytuj] Składanki i EPki
| Album | Data wydania |
|---|---|
| B-sidor 95-00 | 29 listopada 2000 |
| The hjärta & smärta EP | 2 listopada 2005 |
[edytuj] Muzycy
- Joakim Berg – śpiew, gitara
- Sami Sirviö – gitara elektroniczna, instrumenty klawiszowe
- Markus Mustonen – perkusja, śpiew
- Martin Sköld – gitara basowa, instrumenty klawiszowe
