Kierowanie

Z Wikipedii

Kierowanie - proces planowania, przewodzenia, organizowania, kontrolowania oraz wykorzystywania wszystkich zasobów organizacji dla osiągnięcia zamierzonych celów.

Wg Henri Fayol - kierowanie nie jest cechą wrodzoną i można jego się nauczyć.

Stworzył 14 uniwersalnych zasad zarządzania:

[edytuj] Zasady kierowania

Podziału pracy – mówiąca o tym, że w wyniku specjalizacji otrzymujemy sprawniej wykonaną pracę.
Autorytetu – zasada odnosząca się do osobistego autorytetu kierującego. Każdy kierownik powinien cieszyć się w firmie odpowiednim poważaniem. Musi posiadać umiejętność przekonywania pracowników, wyjaśniania im sensu i celów odpowiednich zarządzeń oraz powinien czuwać nad odpowiednim rozłożeniem obowiązków wśród załogi. Kierownik powinien być „lubiany” przez swoich pracowników. Obok autorytetu formalnego powinien posiadać autorytet nieformalny.
Dyscypliny – wszyscy pracownicy danej firmy, łącznie z dyrekcją, powinni przestrzegać przepisów i regulaminu oraz stosować się do zarządzeń obecnych w danej instytucji czy przedsiębiorstwie.
Jedności rozkazodawstwa – każdy pracownik powinien otrzymywać rozkazy od jednego kierownika, któremu w danym czasie podlega (każdy ma swojego kierownika).
Jedności kierownictwa – jeden cel powinien być kierowany przez jednego kierownika i jeden plan.
Podporządkowania interesu osobistego interesowi ogółu – interes zbiorowy przedsiębiorstwa jest ważniejszy niż interesy poszczególnych pracowników.
Wynagrodzenia - uposażenia powinny być wypłacane adekwatnie do wykonywanej pracy. Dysproporcje placowe pomiędzy kierownictwem i pracownikami nie powinny być duże.
Centralizacji - praca musi być wykonywana według określonego planu. Za całość funkcjonowania organizacji odpowiedzialny jest menadżer.
Hierarchii - pracownicy muszą być podporządkowani hierarchicznie („pionowo”) – każdy powinien mieć kogoś nad sobą. Od tej zasady istnieje jednak odstępstwo. Dopuszczalna jest komunikacja „pozioma” – poszczególni kierownicy mają prawo konsultować się i podejmować wspólne działania. Jest to tzw. kładka (most) Fayola.
Ładu – każda rzecz i każdy człowiek powinien być na właściwym miejscu i o właściwej porze. Pracownicy muszą zajmować najodpowiedniejsze dla nich stanowiska.
Sprawiedliwości – pracowników należy traktować sprawiedliwie.
Stabilizacji personelu – rotacja pracowników na poszczególnych stanowiskach nie powinna być częsta. Kierownictwo powinno dążyć do stabilnego i trwałego utrzymania stanu pracowników w organizacji
Inicjatywy - pracownicy powinni posiadać prawo wyrażenia swoich pomysłów na temat funkcjonowania organizacji. Pracownicy powinni mieć też prawo do błędu.
Harmonii - załoga powinna odczuwać zadowolenie i satysfakcję z wykonywanej pracy. Kierownictwo powinno sprzyjać procesom identyfikacyjnym personelu z organizacją. Pracowników powinna łączyć specyficzna więź. W firmie powinien być obecny „duch zespołowości”.

Fayol był autorem tzw. funkcji administracyjnych, do których zaliczył: planowanie, organizowanie, rozkazywanie, koordynowanie i kontrolowanie. Zbudował także tzw. piramidę uzdolnień – w myśl której kierownictwo powinno mieć uzdolnienia administracyjne i handlowe, zaś na niższych stanowiskach należy wymagać kwalifikacji bardziej technicznych.

Do koncepcji Fayola nawiązywali: L. Gulick i L. Urwick. Gulick sformułował ideę POSDCORB, 7 elementów administracji: planowania, organizacji, doboru personelu, rozkazodawstwa, koordynacji, sprawozdawczości i budżetowania. Urwick uważał, że kierownik powinien nadzorować nie więcej niż 5-6 podwładnych.