Kimmei

Z Wikipedii

Kimmei, Kimmei Tennō, czasami Kinmei (jap. 欽明天皇) (509 - 571) - 29. cesarz Japonii. Był pierwszym cesarzem, którego daty panowania są udokumentowane (daty wcześniejszych cesarzy oparte są na tradycji). Panował od roku 531^[1] lub 539^[2] do 571.

[edytuj] Biografia

Kimmei urodził się w 509. Był synem cesarza Keitai i jego żony, księżniczki Takashiraka (jap. 手白香皇女). Za życia używał imienia Amehara Oshiharaki Hironiwa (jap. 天国排開広庭尊).

W 539, kiedy miał 30 lat, zmarł jego starszy brat, cesarz Senka i został intronizowany na 28. cesarza Japonii. Kimmei przeniósł siedzibę dworu cesarskiego do Pałacu Shikishima-no-Kazanashi (jap. 磯城嶋金刺宮) w prowincji Yamato, gdzie wcześniej mieszkał. Mianował dwóch wpływowych działaczy politycznych z dworu cesarskiego, Mononobe-no-Okoshi i Nakatomi-no-Kanamura wysokim tytułem omuraji, a innego, Soga-no-Iname, tytułem oomi.

Właśnie za panowania Kimmei rozpoczęła się w Japonii ekspansja buddyzmu. Według Nihon shoki w 552, a według innych źródeł w 539 Kimmei przyjął od koreańskich mnichów buddyjskich statuę Buddy z brązu jako prezent od koreańskiego króla Paekche. Wytłumaczyli także cesarzowi zasady ich wiary i opowiedzieli o Buddzie. Mimo że Japończycy (szczególnie ci związani z handlem) z nową wiarą spotykali się już nieraz, gdy handlowali z Koreańczykami, to właśnie to wydarzenie zostało ustalone jako oficjalny początek rozwoju buddyzmu w Japonii.

Wraz z początkiem historii buddyzmu w Japonii zaistniał spór między dwoma wpływowymi rodami arystokratycznymi, rodem Soga, którego członkowie nawrócili się na buddyzm i rodem Mononobe, który murem stał za tradycyjną mitologią japońską i nie chciał nic słyszeć o nowej wierze. Z konfliktem tym związana jest historia, która opowiada, że jak ród Soga nawrócił się na buddyzm i zaczął oddawać hołd koreańskiej rzeźbie Buddy, w kraju wybuchła epidemia. Mononobe od razu wytłumaczyli to ludziom jako kara zesłana od sintoistycznych bóstw za przyjęcie fałszywej wiary. Tym samym podburzyli ludzi do buntu przeciw rodowi Soga. Jakiś czas później Mononobe-no-Okoshi i grupa ludzi przez niego zebrana wrzucili brązową rzeźbę Buddy do rzeki Naniwa i doszczętnie spalili świątynię wybudowaną przez Soga do oddawania jej czci (prawdopodobnie pierwszą buddyjską świątynię w Japonii, wybudowaną przez Japończyków).

Według Nihon shoki cesarz Kimmei pozostał na tronie aż do swojej śmierci. Zmarł w 571 w wieku 62 lat. Został pochowany w specjalnie dla niego usypanym Kopcu Misemaruyama (jap. 見瀬丸山古墳) w mieście Kashihara (jap. 橿原市). Kimmei doczekał się dwunastu synów i trzech córek, z czego czterej (trzej synowie i jedna córka) zostali później cesarzami Japonii.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ wg Jōgū Shōtoku Hōō teisets por. M.Kanert Buddyzm japoński
2. ↑ wg Nihon shoki

[edytuj] Bibliografia

• Maciej Kanert Buddyzm japoński. Jego polityczne i społeczne implikacje w okresie 538-645, Trio, Warszawa 2005, ISBN 83-88542-97-4