Kino stylu zerowego

Z Wikipedii

Kino stylu zerowego to styl przekazu w filmie polegający na formie przekazu najbardziej zbliżonej do sposobu patrzenia na świat przez przeciętnego człowieka.

Ten styl przekazu charakteryzują m.in.:

1. Prowadzenie kamery tak, jak widziałby świat normalny człowiek - kamera znajduje się na wysokości głowy ludzkiej. Nie są używane żadne efekty typu zoomowanie itp.
2. Fabuła jest podana wprost i jest jednoznaczna. Nie używa się nawiązań do innych dzieł. Nie pozostawia się odbiorcy w niepewności co do znaczenia przekazu.
3. Nie używa się technik komplikujących fabułę, np. retrospekcji, prezentacji marzeń sennych itp.

Przykładami kina stylu zerowego są np. opery mydlane, skierowane do niewymagającego widza.

Przykładem filmu przeciwnego do kina stylu zerowego jest np. film Big Lebowski, w którym można zaobserwować wiele technik przekazu możliwych do uzyskania jedynie w kinie oraz nawiązania do innych dzieł, nie tylko filmowych.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny filmu. Jeśli możesz, rozbuduj go.