Kirby Puckett

Z Wikipedii

Kirby Puckett (ur. 14 marca 1960 w Chicago, zm. 6 marca 2006 w Phoenix), baseballista amerykański, zwycięzca World Series z drużyną Minnesota Twins.

Pochodził z wielodzietnej rodziny, był najmłodszym z dziewięciorga rodzeństwa. Karierę baseballisty rozpoczął w czasie nauki na Bradley University w Peoria (Illinois). W 1982 w drafcie został wybrany przez drużynę Minnesota Twins, w barwach której debiutował w Major League 8 maja 1984. Całą karierę zawodową związał z ekipą z Minnesoty; grał na pozycji center fieldera. W latach 1986-1995 nieprzerwanie występował w meczach gwiazd (All Star Game, w 1993 uznany za najlepszego gracza tego meczu). Wraz z drużyną świętował dwukrotnie zwycięstwo w World Series - w 1987 przeciwko St. Louis Cardinals i w 1991 przeciwko Atlanta Braves.

Kariera Pucketta została przerwana przez chorobę oka (jaskry). Wskutek utratu widzenia w prawym oku został zmuszony do zakończenia kariery sportowej w wieku 36 lat w lipcu 1996. Rok później klub Minnesota Twins uhonorował go specjalnym wyróżnieniem - jego numer boiskowy (34) został zastrzeżony. W 2001 Puckett trafił do Baseball Hall of Fame, jako trzeci najmłodszy zawodnik (młodsi byli jedynie Sandy Koufax i Lou Gehrig). W 1999 na liście pisma "The Sporting News" zajął 86. miejsce w rankingu najlepszych baseballistów w historii.

Rozwiedziony, miał dwoje dzieci (syna Kirby'ego juniora i córkę Catherine). Zmarł nagle kilka dni przed ukończeniem 46 lat na udar mózgu.