Kloaka (biologia)
Z Wikipedii
Kloaka (łac. cloaca) - stek, końcowa część jelita występująca u wszystkich kręgowców poza ssakami łożyskowymi. Powstaje w rozwoju embrionalnym w formie workowatego rozszerzenia w końcowym odcinku jelita pierwotnego, w późniejszym rozwoju zostaje zamknięty błoną stekową. Jest podzielony przegrodą stekową na część grzbietową i brzuszną. Z części grzbietowej powstaje odbytnica. Część brzuszna to worek stekowy zwany zatoką moczowo-płciową pierwotną (sinus urogenitalis primitivus).
Do kloaki odprowadzane są niepotrzebne produkty przemiany materii wydalane przez nerki i przewód pokarmowy. Do kloaki otwierają się też jajowody i nasieniowody.
[edytuj] Bibliografia
- Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2. Warszawa: PWN, 2008. ISBN 978-83-01-13544-7.
