Kość łonowa

Z Wikipedii

Kość łonowa (łac. os pubis) - parzysta kość wchodząca w skład miednicy. U człowieka posiada trzon i 2 gałęzie: górną i dolną.

• Trzon kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu biodrowego.
• Gałąź górna posiada powierzchnię górną, dolną i tylną oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy grzebień kości łonowej (łac. pecten ossis pubis) przedłużający się ku tyłowi w kresę łukowatą (łac. linea arcuata). Przyśrodkowo i z przodu gałąź górna kończy się powierzchnią spojeniową (łac. facies symphysialis). W tym miejscu kości łonowe łączą się spojeniem łonowym.
• Gałąź dolna kości łonowej posiada powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i boczny.