Kodeks 2427

Z Wikipedii

Kodeks 2427 (Gregory—Aland) jest miniaturowym rękopisem Ewangelii Marka, napisanym po grecku, datowanym paleograficznie na XIII, a wedle innych nawet na XIV wiek. Rękopis został napisany małą i delikatną minuskułą na pergaminowych kartach. Kodeks stanowiony jest przez 44 pergaminowe karty (11,5 na 8,5 cm), pisany jedną kolumną na stronę, 21-25 linijek w kolumnie. Tekst kodeksu nie został zaopatrzony w sekcje, kanony czy nagłówki, zawiera natomiast 16 kolorowych ilustracji. Nic nie wskazuje, by mógł być pierwotnie częścią tetraevangelium.

Kodex 2427 został znaleziony wśród rzeczy osobistych Jana Askitopoulosa, ateńskiego kolekcjonera i handlarza starożytności, po jego śmierci w 1917 roku. W 1925 roku rękopis został w nielegalny sposób przesłany — i sprzedany — do Chicago, gdzie po dziś dzień jest przechowywany, w bibliotece Uniwersytetu Chicagowskiego (Ms. 972).

Grecki tekst kodeksu reprezentuje tekst aleksandryjski. Ernest Cadman Colwell jako pierwszy zauważył nadzwyczajną zgodność z Kodeksem Watykańskim. Doszedł on też do wniosku, że tekst kodeksu może reprezentować pierwotny tekst Ewangelii Marka^[1]. Tekst kodeksu wysoko oceniał paleograf T.C. Skeat. Aland zaklasyfikował go do Kategorii I.

[edytuj] Zobacz też

Lista kodeksów minuskułowych Nowego Testamentu

Przypisy

↑ E.C. Lolwell, An Ancient Text of the Gospel of Mark, The Emory University, Quarterly 1 (1945), pp. 65-75.

[edytuj] Bibliografia

Kurt Aland, Barbara Aland, The Text Of The New Testament: An Introduction To The Critical Editions and To The Theory and Practice Of Modern Text Criticism, 1995, Grand Rapids, Michigan.
E.C. Lolwell, An Ancient Text of the Gospel of Mark, The Emory University, Quarterly 1 (1945), pp. 65-75.
M.M. Mitchell, P.A. Duncan, Chicago’s “Archaic Mark” (MS 2427): A Reintroduction to its Enigmas and a Fresh Collation of its Readings, Novum Testamentum, XLVIII, 1 (2006), pp. 1-35.