Konstancja Bretońska

Z Wikipedii

Konstancja Bretońska
Księżna Bretanii
Okres urzędowania	od 19 sierpnia 1186 do kwiecień 1196
Poprzednik	Godfryd II Plantagenet
Następca	Artur I Plantagenet
Dane biograficzne
Dynastia	Dynastia z Rennes
Urodzona	1161
Zmarła	5 września 1201 Nantes
Ojciec	Conan IV Młodszy
Matka	Małgorzata Szkocka
Mąż	Godfryd II Plantagenet Ranulph de Blondeville, 4. hrabia Chester Gwidon z Thouars
Dzieci	Artur z Bretanii Alicja z Thouars

Konstancja Bretońska (ur. 1161, zm. 5 września 1201 w Nantes), księżna Bretanii w latach 1186-1196. Jedyne dziecko Conana IV, księcia Bretanii i hrabiego Richmond, oraz jego żony Małgorzaty, córki Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntington (wnuczki króla Dawida I Świętego).

W 1181 r. Konstancja poślubiła Godfryda Plantageneta (23 września 1158 - 19 sierpnia 1186), czwartego syna króla Anglii Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej, córki Wilhelma X Świętego, księcia Akwitanii. Godfryd poprzez to małżeństwo został księciem Bretanii i sprawnie rządził księstwem aż do swojej śmierci. Zmarł w 1186 r. Konstancja dalej rządziła już sama Bretanią, w 1196 r. abdykowała na rzecz swojego syna Artura.

Król Henryk jednak zmusił ją w 1188 r. do poślubienia Ranulpha de Blondeville, 4. hrabiego Chester (1172 - 1232), syna Hugh de Kevelioc, 3. hrabiego Chester, i Bertrady, córki Szymona III de Montfort. Małżeństwo to nie było pomyślne - w 1198 r. Ranulf uwięził żonę w Pontorson lub w Teillay, czym wzniecił rebelię w całej Bretanii. Konstancja została ostatecznie uwolniona, a drugie małżeństwo anulowane.

Konstancja wyszła za mąż po raz trzeci, tym razem za Gwidona z Thouars (zm. 13 kwietnia 1213). Zmarła na trąd w 1201 r. i została pochowana w Villeneuve Abbey.