Konstanty Przebendowski

Z Wikipedii

Konstanty Przebendowski (ur. (1776 Gdańsk, zm. 1831). Generał brygady Armii Królestwa Polskiego. Wnuk gen. Józefa Przebendowskiego

Służbę wojskową rozpoczął w 1793 w wojsku koronnym pod wodzą targowiczan.

Walczył w powstaniu kościuszkowskim 1794. Odznaczył sie męstwem i za zasługi awansowany na porucznika 17 regimentu pieszego. Od 1797 oficer Legionów Polskich we Włoszech. Odbył wszystkie kampanie włoskie i od 1799 brał udział w wyprawie na San Domingo jako adiutant gen. Władysława Jabłonowskiego. Tam w 1803 przeszedł do służby francuskiej i w stopniu szefa szwadronu został adiutantem gen. Rochambeau. Jako oficer gen. Marmonta odbył kampanie w Dalmacji 1805 - 1807, po czym w stopniu majora przeniósł sie do Księstwa Warszawskiego.

Od 1808 pułkownik i dowódca 1 pułku strzelców konnych. Walczył w kampanii austriackiej 1809 i moskiewskiej 1812. Przez własną nieostrożność dostał sie do niewoli rosyjskiej pod Mołodecznem.

Od 1815 w Armii Królestwa Polskiego, początkowo szef sztabu Dywizji Jazdy, potem dowódca Brygady Strzelców Konnych..

Awansowany do stopnia generała w 1815. W walkach powstania listopadowego udziału nie brał. Usunięty z armii czynnej przez gen. Józefa Chłopickiego. Miał organizować siły zbrojne woj. mazowieckiego i kaliskiego, ale z powodu choroby wycofał się całkowicie ze służby.

[edytuj] Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.