Korzenie szkarpowe
Z Wikipedii
Korzenie szkarpowe - rodzaj korzeni podporowych podpierających drzewo u podstawy pnia i wyrastających ponad jego nasadą w formie wąskich, prostopadłych do pnia i rozszerzających się ku dołowi listw. Wykształcają się u drzew o płytkim systemie korzeniowym, rosnących zwykle na siedliskach wilgotnych, słabo napowietrzonych lub ze składnikami pokarmowymi skupionymi w płytkiej warstwie powierzchniowej gleby. Korzenie te poprawiają statykę drzew, zwłaszcza odporność na wpływ wiatru.
W środkowej Europie rzadkim przykładem drzewa wykształcającego korzenie szkarpowe jest wiąz szypułkowy, rosnący na wilgotnych siedliskach w dolinach rzek. Znacznie częściej korzenie tego typu wykształcają gatunki rosnące w dżungli.
Zobacz też:
- szkarpa w architekturze
