Kosmologia buddyjska

Z Wikipedii

Kosmologia buddyjska opis wyglądu oraz powstania wszechświata zawarty w dziełach buddyjskich.

Kosmologie buddyjską możemy podzielić na dwa powiązane ze sobą rodzaje: kosmologię przestrzeni, która opisuje rozmieszczenie poszczególnych światów we wszechświecie i kosmologię czasu, która zawiera opis powstawania światów oraz sposób w jaki przestaną one istnieć.

[edytuj] Wprowadzenie

Obraz świata przedstawiony w buddyjskich kosmologicznych opisach nie może być wzięty jako dosłowny opis kształtu wszechświata. Gdyż jest niezgodny z astronomicznymi danymi, które były znane w starożytnych Indiach. Jednak nie miał być on opisem w jaki zwykli ludzie postrzegają świat, był to raczej opis wszechświata widziany "świętym okiem". (Pali: dibbacakkhu), przez który Budda i tego kto osiągnął czwarty stopień świętości arhat. Mógł wówczas dostrzec wszystkie wszechświaty rodzące się i umierające w nich isnienia, i zobaczyć w jakim świacie byli odrodzeni i w jakim sie odrodzą się. Kosmologia ta została zinterpretowana w alegorycznym sensie jako dziesięć duchowych królestw).