Krajowa Rada Ministrów
Z Wikipedii
Historia Polski |
Ten artykuł jest częścią cyklu: |
Krajowa Rada Ministrów (KRM) – część Rządu Rzeczypospolitej funkcjonująca na terenie okupowanego kraju jako nadrzędna struktura cywilna Polskiego Państwa Podziemnego (PPP).
Powstała 26 VII 1944 roku w oparciu o dekret Prezydenta RP o tymczasowej organizacji władz na terytorium Rzeczypospolitej. Do tego czasu funkcjonowała jako Delegatura Rządu Rzeczypospolitej na Kraj. Na jej czele stanął Jan Stanisław Jankowski "Soból" w randze wicepremiera Rządu RP. Radę podzielono na departamenty, będące odpowiednikami przedwojennych urzędów centralnych administracji państwowej.
27 marca 1945 roku NKWD aresztowało w Pruszkowie członków KRM. Następnego dnia przewieziono ich do Moskwy, gdzie w przeprowadzonym w czerwcu tegoż roku procesie szesnastu, w oparciu o sfałszowane dowody, zostali skazani na kary więzienia. Tymczasem pozostający na wolności członkowie władz PPP w kwietniu 1945 r. podjęli decyzję o nie odtwarzaniu KRM.