Krakus (pismo)

Z Wikipedii

Krakus - konserwatywny tygodnik informacyjno-społeczny dla ludu wiejskiego wydawany w Krakowie w latach 1891-1895 przez Stanisława Tarnowskiego, jako "pismo poświęcone sprawom politycznym i społecznym oraz nauce, rozrywce umysłowej i szerzeniu wiadomości pożytecznych". Przez pierwszy rok redaktorem naczelnym był Kazimierz Bartoszewicz, później księża M. Dziurzyński i W. Oprządek. Z pismem współpracowali pisarze ludowi tacy jak Ferdynand Kuraś i F. Marzec, a także folkloryści, np. Szymon Matusiak i Seweryn Udziela. Linia programowa Krakusa wymierzona była przeciw akcji ks. Stanisława Stojałowskiego. Publikowano w nim teksty społeczno-polityczne głoszące m.in lojalność wobec Austrii, artykuły religijne, dotyczące gospodarstwa wiejskiego, a także literatury pięknej. Poza tym zamieszczano legendy i powiastki potępiające pijaństwo, kradzieże itp. Nakład wynosił 500-1500 egzemplarzy. Komplet "Krakusa" posiada w swych zbiorach Biblioteka Jagiellońska.

[edytuj] Bibliografia

• Słownik folkloru polskiego, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1965
• Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków, 2000.