Krwotok podpajęczynówkowy

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: uźródłowienie, uwspółcześnienie, słownictwo.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Krwotok podpajęczynówkowy (ang. subarachnoid hemorrhage) – krwawienie do przestrzeni podpajęczynówkowej, która znajduje się między pajęczynówką a oponą miękką mózgu.

[edytuj] Przyczyny i czynniki ryzyka

Przyczyną krwotoku podpajęczynówkowego jest uszkodzenie naczynia krwionośnego wewnątrz czaszki - często spowodowane urazem głowy. Tętniaki tętnic mózgowych i malformacje tętniczo-żylne zwiększają ryzyko krwotoku podpajęczynówkowego, bo osłabiają ścianę naczyń krwionośnych, które w tych miejscach mogą łatwo pęknąć.

Ryzyko krwotoku podpajęczynówkowego jest większe u ludzi z nadciśnieniem tętniczym, miażdżycą i chorobami prowadzącymi do zaburzeń krzepnięcia krwi, takich jak białaczka.

[edytuj] Objawy

Do objawów krwotoku podpajęczynówkowego należą:

nagły, ostry i bardzo silny ból głowy, który osiąga maksymalne nasilenie w ciągu kilku sekund (pacjenci czasem opisują ten ból jako "uderzenie młotkiem w głowę" lub najsilniejszy ból, jaki kiedykolwiek mieli w życiu - również w porównaniu z bólem porodowym);
zawroty głowy, mdłości, wymioty i drgawki
zaburzenia częstości oddechu i tętna
utrata przytomności
sztywność karku
światłowstręt
inne zaburzenia i objawy neurologiczne (na przykład drętwienie albo paraliż jednej kończyny, nierówna szerokość źrenic, upośledzenie mowy).

Do wstępnej oceny stanu klinicznego chorego z krwotokiem podpajęczynówkowym używana jest skala Boterella w modyfikacji Hunta i Hessa:

I° – Lekki ból głowy, zaznaczona sztywność karku
II° – Średni lub silny ból głowy, wyraźne objawy oponowe (duża sztywność karku), objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych (głównie gałkoruchowych)
III° – Nieduże zaburzenia przytomności (senność) i (lub) jakościowe świadomości, obecne objawy ogniskowe
IV° – Znaczne zaburzenia przytomności (sopor), niedowład połowiczy, zakłócenia czynności wegetatywnych (objawy odkorowania)
V° – Głęboka śpiączka, sztywność odmóżdżeniowa, prężenia tylnojamowe.

[edytuj] Rozpoznanie

Krwotok podpajęczynówkowy trzeba odróżnić od wielu innych chorób układu nerwowego oraz od zawału serca (kiedy oprócz utraty przytomności pojawiają się zaburzenia rytmu pracy serca). Chory musi natychmiast znaleźć się pod opieką lekarza na oddziale neurologicznym - od szybkiego rozpoznania choroby zależy wynik leczenia, a często życie pacjenta. Oprócz dokładnego badania lekarskiego wykonuje się też badanie krwi oraz - w niektórych przypadkach - płynu mózgowo-rdzeniowego pobranego podczas nakłucia lędźwiowego, prześwietlenie czaszki oraz tomografię komputerową.

[edytuj] Leczenie

Zabieg neurochirurgiczny w niektórych przypadkach pozwala zatrzymać krwawienie, usunąć krew z przestrzeni podpajęczynówkowej i zmniejszyć stopień uszkodzenia mózgu. Jednocześnie lekarze monitorują ogólny stan pacjenta.

Po ustąpieniu ostrych objawów neurolog ocenia stopień uszkodzenia mózgu i rozpoczyna rehabilitację.

[edytuj] Rokowanie

Niepewne. Kilkadziesiąt procent pacjentów umiera w ciągu pierwszego miesiąca od wystąpienia krwotoku podpajęczynówkowego; u niektórych występuje ponowny krwotok. U wielu chorych pozostają upośledzenia neurologiczne, wynikające z trwałych uszkodzeń mózgu (na przykład paraliż części ciała albo zaburzenia mowy).