Ksawery Liske
Z Wikipedii
Ksawery Liske (ur. 1838, zm. 1891) - polski historyk
Był wybitnym historykiem, profesorem Uniwersytetu Lwowskiego, założycielem Towarzystwa Historycznego i Kwartalnika Historycznego, wieloletnim dyrektorem Archiwum Krajowego Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie, prekursorem i organizatorem badań historycznych, cenionym wykładowcą i kierownikiem seminarium z historii powszechnej, na którym zapoznawał studentów z najnowszymi metodami badań, m.in. w zakresie dyplomatyki i paleografii, uczył odczytywać i poddawać krytycznemu rozbiorowi źródła średniowieczne. Pod jego kierunkiem rozwijały się takie indywidualności jak: Oswald Balzer, Wiktor Czermak, Ludwik Finkel, Stanisław Lukas, Saturnin Kwiatkowski, Antoni Prochaska, Adam Szelągowski. Wraz z Ludwikiem Finklem, Szymonem Askenazym i Stanisławem Zakrzewskim należał do wielkich organizatorów nauki historycznej, twórców polskiej historiografii neoromantycznej, przeciwstawiającej się pesymizmowi Krakowskiej Szkoły Historycznej.
Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
[edytuj] Prace naukowe
- Marcin Kromer, biskup warmiński — dziejopis wieku XVI. Poznań 1869;
- Bolesław Chrobry i Otto III w Gnieźnie. Lwów 1869;
- Austria wobec trzeciego rozbioru Polski. Lwów 1870;
- Szczerbiec i złote wrota kijowskie. Kraków 1869;
- Konstytucja 3 maja i mocarstwa niemieckie. Lwów 1873;
- Cudzoziemcy w Polsce. Lwów 1876;
- Elekcja w Rzeszy r. 1519. Warszawa 1876;
- Filip Auril i jego pobyt w Polsce. Warszawa 1877
