Kultura Longshan
Z Wikipedii
| Nazwa chińska | |
| Hanyu Pinyin | Lóngshān wénhuà |
| Wade-Giles | Lung-shan wen-hua |
| Spolszczenia | Kultura Lungszan |
| Znaki trad. | 龍山文化 |
| Znaki upr. | 龙山文化 |
Kultura Longshan (Lungszan) – chińska kultura neolityczna, która wykształciła się w rejonie centralnego i dolnego biegu Rzeki Żółtej między 2500 p.n.e. a 1850 p.n.e., na terenie m.in. północnej części prowincji Henan oraz wzdłuż wybrzeży Morza Wschodniochińskiego.
Nazwa pochodzi od miejscowości Longshan (龙山, dosł. Smocza Góra) w prowincji Szantung, gdzie odkryto pozostałości pierwszej osady przypisywanej tej kulturze.
Badania archeologiczne pozwoliły na odkrycie osad otoczonych wałami ziemnymi. Wyróżniająca cecha tej kultury był wysoki poziom wytwarzania naczyń oraz kół. Charakterystyczne są w szczególnosci wyroby wykonane z wypolerowanej czarnej ceramiki o wyszukanych kształtach, o czerepach grubości od 2 do 4 mm. Są to m.in. naczynia na trzech nóżkach (por. ding), puchary o esowatej linii wsparte na rzeźbionej nóżce lub w kształcie moździerza z uchwytami. Ozdoby w formie delikatnych linii i ząbków były wyciskane. Odnaleziono też liczne wyroby wykonane z kamienia (przede wszystkim narzędzia), krzemienia, kości i muszli.
