Kwas tiosiarkowy
Z Wikipedii
Kwas tiosiarkowy | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | H2S2O3 | ||
SMILES | OS(=O)(=S)O | ||
Masa molowa | 114,14 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 7772-98-7 | ||
Właściwości | |||
Kwasowość (pKa) | pKa1 0,6; pKa2 1,7 | ||
Podobne związki | |||
Podobne związki | kwas siarkowy(VI) | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Kwas tiosiarkowy (H2S2O3) jest nietrwałym kwasem nieorganicznym, który w temperaturze pokojowej natychmiast po powstaniu ulega rozpadowi. Jest to kwas mocny, pKa1 = 0,6, pKa2 = 1,7. Powstaje w wyniku zakwaszenia wodnych roztworów tiosiarczanów:
- S2O32− + 2H+ → [H2S2O3] → S + H2SO3 ⇌ S + SO2↑ + H2O
Wytrąca się wówczas lekko żółty, mętny, "mlekowaty" osad siarki koloidalnej, a mieszanina nabiera charakterystycznego zapachu dwutlenku siarki (SO2).
Kwas tiosiarkowy można otrzymać, jeśli powyższą reakcję przeprowadza się w niskich temperaturach. W warunkach bezwodnych (eter etylowy, -78°C) kwas tiosiarkowy powstaje wówczas w formie eteratów.
- Na2S2O3+2HCl → 2NaCl + H2S2O3•2Et2O
Można go także uzyskać w reakcji siarkowodoru z tritlenkiem siarki:
- H2S + SO3 → H2S2O3•nEt2O
Podczas ogrzewania bezwodnego kwasu tiosiarkowego, przed osiągnięciem 0 °C następuje reakcja odwrotna:
- H2S2O3 → H2S + SO3
W niskich temperaturach można otrzymać także addukt H2S•SO3, izomeryczny z kwasem tiosiarkowym.
[edytuj] Literatura
Greenwood, N. N.; Earnshaw, A. (1997). Chemistry of the Elements, 2nd Edition, Oxford:Butterworth-Heinemann. ISBN 0-7506-3365-4.