Kwiat paproci

Z Wikipedii

Kwiat paproci – mityczny, legendarny kwiat, mający zakwitać raz w roku, w czasie najkrótszej nocy. Znalazcy zapewniać miał bogactwo i dostatek, przez co jego poszukiwania stały się stałym elementem obchodów słowiańskiego święta Kupały.

Według hipotezy Henryka Łowmiańskiego, podanie o kwiecie paproci może wywodzić się ze zwyczaju smarowania się przez kobiety liśćmi nasięźrzału w trakcie obchodów święta, co miało w magiczny sposób podnieść ich atrakcyjność^[1].

Motyw kwiatu paproci wystąpił także w kulturze masowej. Piosenkę o nim śpiewał polski zespół Alibabki.

[edytuj] Przypis

1. ↑ Łowmiański Henryk, Religia Słowian i jej upadek w.VI-XII ISBN 83-01-00033-3

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Podanie o kwiecie paproci - Józef Ignacy Kraszewski
• Świętojańskie wianki i kwiat paproci
• Wizerunek kwiatu paproci na okazjonalnej monecie Noc świętojańska, z serii Polski Rok Obrzędowy

To jest tylko zalążek artykułu związanego z mitologią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.