Lambert z Maastricht
Z Wikipedii
Św. Lambert z Maastrycht (ur. 640, zm. 17 września 705 lub 706 r. w Liège) – biskup Maastricht, męczennik, święty katolicki.
Pochodził ze szlachetnej rodziny z Maastricht. Ok. 670 r. zamordowano biskupa Maastricht Teodarda, który zresztą był wujem Lamberta. Jego następcą został Lambert. Cieszył się poparciem króla Childeryka II. Po pewnym czasie król został zamordowany, a władzę przejął majordom Neustrii Ebroin. Wówczas skazano Lamberta na wygnanie. W związku z tym 7 lat przebywał w klasztorze w Stavelot. Po przejęciu rządów przez majordoma Pepina przywrócono Lamberta na stanowisko biskupa Maastricht. Przez kolejne lata umocnił struktuty kościelne w Brabancji.
Lambert zginął z rąk zbójów nasłanych przez Dodona, co miało być zemstą za rzekome przyczynienie się biskupa do śmierci jego krewnych. Padł pod ciosami mieczy w bramie kościoła. Przed śmiercią zdążył się jeszcze pomodlić za swych prześladowców. Na miejscu śmierci świętego wystawiono bazylikę, która stała się miejscem kultu.
Wspomnienie świętego przypada na 17 września - w rocznicę śmierci męczennika.
Jedyny w Polsce kościół pw. św. Lamberta znajduje się w Radomsku.
Imię tego świętego nadano na chrzcie królowi polskiemu Mieszkowi II [1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Cz. 2, Od K do P (Polikrates). Warszawa: Rzeczpospolita : HPS, 2007, s. 147. ISBN 978-83-60688-76-2.
