Lampa Nernsta
Z Wikipedii
Lampa Nernsta była jedną z pierwszych żarówek. Jej żarnikiem był ceramiczny pręcik, nie ulegający utlenianiu na powietrzu, tak więc szklana osłona tej lampy nie musiała być wcale szczelna.
Wynaleziona przez niemieckiego fizyka i chemika Walthera Nernsta w 1897, była mniej więcej dwa razy wydajniejsza niż wcześniejsza żarówka z żarnikiem węglowym i wytwarzała światło o widmie zbliżonym do światła dziennego. Konstrukcję lampy komplikowała konieczność użycia dodatkowego elementu rozgrzewającego ceramiczny żarnik, który w temperaturze pokojowej nie przewodził prądu. Początkowo dość popularne, lampy Nernsta zostały wyparte przez tańsze i znacznie wydajniejsze żarówki z żarnikiem wolframowym.
Lampy o temperaturowym wytwarzaniu światła: żarówka, lampa halogenowa
Lampy wyładowcze: świetlówka, świetlówka kompaktowa, lampa rtęciowa, lampa sodowa, lampa metalohalogenkowa, Ksenonowa lampa błyskowa, Samochodowa lampa ksenonowa
Lampy bezelektrodowe: Lampa siarkowa
Lampy łukowe: Świeca Jabłoczkowa, Ksenonowa lampa łukowa
Półprzewodnikowe źródła światła: Dioda elektroluminescencyjna