Larendogra
Z Wikipedii
Larendogra (franc. L'eau de la reine d'Hongrie , łac. Aqua Reginae Hungaricae - "woda królowej węgierskiej") - nalewka spirytusowa z trzech części świeżego ziela rozmarynu lekarskiego i jednej części ziela lawendy lekarskiej. Stworzenie larendogry przypisuje się królowej Elżbiecie, córce Władysława Łokietka, żonie Karola Roberta, króla węgierskiego. Tradycja utrzymuje że głównie dzięki cudownym właściwościom wyciągu, królowej udało się 59 lat spędzić na tronie Węgier i mimo sędziwego wieku zachowywać zdrowie i urodę. Kronikarze zaświadczają, że wyglądała o 20-30 lat młodziej niż miała w rzeczywistości. Ciekawostką może być fakt, że spirytus potrzebny do sporządzania wyciągu sprowadzała aż z Konstantynopola.
Przez kilkaset lat larendogrze przypisywano cudowne właściwości odmładzające i odświeżające cerę. Stosowano ją wewnętrznie, leczniczo oraz zewnętrznie w charakterze odświeżacza cery oraz perfumy. Używana przez wiele stuleci wyparta została przez Wodę kolońska. Perfumy pod tą nazwą produkowane były jeszcze w XIX wieku, lecz nie ma żadnej gwarancji, że obywało się to wg oryginalnej receptury z XIV wieku. Obecnie, ponownie produkuje się wodę kolońską o tej nazwie.
