Lohengrin (opera)
Z Wikipedii
Lohengrin - opera Ryszarda Wagnera napisana w 1850 roku. Premiera odbyła się w Weimarze. W operze zawarty jest Marsz Weselny, napisany przez Wagnera dla siostrzenicy. Jest grany na ceremoniach ślubnych (rzadziej w Europie, częściej w USA).
Spis treści |
[edytuj] Role
| Premiera, 28. sierpnia, 1850 (Franciszek Liszt) |
||
|---|---|---|
| Lohengrin | tenor | Carl Beck |
| Elza z Brabancji (Elsa von Brabant) | sopran | Rosa Agathe von Milde |
| Ortruda, żona Telramunda (Ortrud) | mezzosopran | Fastlinger |
| Fryderyk von Telramund, hrabia z Brabancji (Friedrich von Telramund) | baryton | Feodor von Milde |
| Henryk Ptasznik (Heinrich der Vogler) | bas | Höfer |
| Herold króla | bas | August Pätsch |
| Czterech brabanckich szlachciców | tenory, basy | |
| Czterech paziów (?) | soprany, alty | |
| Książę Gotfryd, brat Elzy (Herzog Gottfried) | rola niema | Hellstedt |
| Szlachta z Saksonii, Turyngii i Brabancji, damy dworu, paziowie, wasale, służba | ||
Opera składa się z 3 aktów:
[edytuj] I
Król Henryk Ptasznik przybywa do Brabancji w celu zebrania drużyny na wyprawę przeciwko Węgrom. Hrabia Telramund oskarża księżniczkę Elzę o zamordowanie własnego brata, Gotfryda, w celu dojścia do władzy. W odpowiedzi na zarzuty Elza opowiada sen, w którym widziała rycerza w srebrnej zbroi. Przybył on walczyć w imię jej niewinności. Telramund wyzywa na pojedynek każdego, kto chciałby wystąpić w obronie czci Elzy. W tym samym czasie na horyzoncie pojawia się łódź z białym łabędziem na czele. W łodzi natomiast stoi rycerz w srebrnej zbroi. Przyjmuje on wyzwanie ale i stawia warunek jeżeli zwycięży, Elza pojmie go za męża, nie pytając o imię. Księżniczka zgadza się. Po krótkiej bitwie hrabia Telramund zostaje ranny. Zostaje skazany na wygnanie z kraju, natomiast tajemniczy rycerz zostaje obwołany księciem.
[edytuj] II
Na zamku trwa uczta zaręczynowa. Tymczasem Ortruda, żona wygnanego Telramunda, wkrada się podstępnie w łaski Elzy i namawia ją do poznania imienia zwycięzcy. Elza i jej narzeczony udają się do świątyni, a Ortruda i Telramund oskarżają rycerza o kontakt z siłami piekielnymi.
[edytuj] III
Po uroczystości weselnej Elza pragnie poznać imię męża. Ten jednak przypomina jej słowa przysięgi. W tym czasie do komnaty wbiega hrabia Telramund z zamachem na księcia. Po krótkiej bójce Telramud pada martwy. Król siedzi pod starym dębem i sprawuje sądy. Książę natomiast oskarża nieżyjącego Telramuda o skrytobójczy zamach, a Elzę o niedotrzymanie słowa przysięgi. Książę rozpoczyna opowieść o sobie - nazywa się Lohengrin, jest synem Parsifala, jednego z rycerzy świętego Grala. Jeżeli Elza nie złamałaby obietnicy, mógłby on przywrócić Brabancji prawowitego władcę. Okazuje się, że Ortruda zaczarowała brata w łabędzia. Ten zaś znika i z wody wyłania się Gotfryd. W miejscu łabędzia ukazuje się gołąb, który uwodzi Lohengrina, a zrozpaczona Elza umiera na rękach swojego brata.
