Lokaut w NHL
Z Wikipedii
Lokaut w NHL – zawieszenie lub odwołanie rozgrywek NHL, które miało miejsce dwa razy w historii tej ligi. Pierwszy miał miejsce w sezonie 1993/1994. Powodem tego był brak porozumienia między władzami NHL a organizacją zawodników NHLPA o wynagrodzenia dla pierwszoroczniaków. Porozumienie to osiągnięto po 104 dniach co spowodowało skrócenie sezonu zasadniczego do 48 meczów[1]. Porozumienie miało obowiązywać do 1997 roku, jednak postanowiono je przedłużyć do roku 2004[2]. Natomiast drugi raz lokaut miał miejsce w sezonie 2004/2005 spowodował odwołanie 88 sezonu NHL. Po raz drugi w historii nie wręczono Pucharu Stanleya (poprzednio nie wręczono go w 1919 z powodu epidemii hiszpanki). Powód lokautu był taki sam jak jedenaście lat wcześniej – brak porozumienia między władzami NHL a organizacją zawodników NHLPA. Powodem sporu była wysokość zarobków hokeistów NHL. Lokaut trwał 310 dni od 16 września 2004 roku do 13 lipca 2005 roku[3], kiedy to strony doszły do porozumienia. Lokaut rozpoczął się dzień po wygaśnięciu wcześniejszej umowy z 1994 roku. Jednym ze skutków lokautu był wyjazd wielu hokeistów na ten czas do lig europejskich.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ The 1994 lockout (en). [dostęp 16 września 2007].
- ↑ CBA (pl). [dostęp 16 września 2007].
- ↑ Lockout chronology (en). [dostęp 16 września 2007].
