Louis Mountbatten

Z Wikipedii

Lord Louis Francis Albert Victor Nicholas George Mountbatten, 1 hrabia Mountbatten Birmy KG, GCB, OM, GCSI, GCIE, GCVO, DSO, PC (ur. 25 czerwca 1900 w Windsorze, Berkshire, Wielka Brytania, zm. 27 sierpnia 1979 na zatoce Donegal, Irlandia) - ostatni wicekról Indii i przedostatni gubernator generalny Indii.

Jego matka była Wiktoria Heska. Louis Mountbatten był prawnukiem królowej Wiktorii i kuzynem Elżbiety II. Do 1917 roku nosił nazwisko Battenberg. Jego siostrami były:

• Alicja Battenberg - matka Filipa Mountbattena,
• Ludwika Mountbatten - królowa Szwecji.

W czasie I wojny światowej służył w Royal Navy. W okresie międzywojennym kontynuował służbę w marynarce. W 1939 roku był dowódcą 5 Flotylli Niszczycieli. Jednostką tą dowodził podczas kampanii norweskiej.

Lord Mountbatten był jednym z inicjatorów utworzenia Special Operations Executive która zajmowała się koordynacją i wspieraniem ruchu oporu w okupowanej Europie. W kwietniu 1941 roku Louis Mountbatten pomagał organizować odwrót jednostek brytyjskich z Krety. W latach 1942-43 był szefem operacji połączonych. Pełniąc tę funkcję uczestniczył w planowaniu rajdu na St. Nazaire, desantu w Dieppe i ataku na Madagaskar.

W 1942 Winston Churchill powołał Lorda Mountbattena na członka Komitetu Szefów Sztabów. Lord Mountbatten był w latach 1943-45 naczelnym dowódcą sił alianckich w Azji Południowo-Wschodniej. Odpowiadał między innymi za obronę Indii i miał wyprzeć Japończyków z okupowanej przez nich Birmy. W tym okresie Mountbatten wielokrotnie dowodził operacjami w Birmie.

12 września 1945 roku Louis Mountbatten przyjął kapitulację 750 000 żołnierzy japońskich walczących w Azji Południowo-Wschodniej.

Po wojnie został generalnym gubernatorem i wicekrólem Indii.

Louis Mountbatten był zdania, że maharadżowie powinni decydować o losie Kaszmiru, choć uważał, że powinno być to zrobione pod kontrolą międzynarodową, gdyż zdawał sobie sprawę z konfliktu indyjsko-pakistańskiego.

Gdy plemiona pasztuńskie weszły na teren Kaszmiru i Hari Singh zgłosił się z prośbą o pomoc do lorda Mountbattena, ten postawił warunek: Kaszmir musiał przyłączyć się do Indii. Jednak ostatni wicekról zarządził również, że później ludność kaszmirska będzie miała prawo zadecydować sama o losie swego kraju w plebiscycie.

Wojska indyjskie wkroczyły do Pakistanu i przywróciły porządek. Gdy w 1948 udało się wynegocjować zawieszenie broni, ONZ uchwaliła rezolucję, której drugi punkt mówił, że w Kaszmirze należy przeprowadzić plebiscyt, by rozwiązać konflikt. Na tę opcję nie mogły zgodzić się Indie, gdyż wiedziały, że oznaczałoby to utratę, ze względu na przewagę muzułmanów, ważnego dla nich rejonu.

Lord Mountbatten wrócił do Europy, gdzie piastował stanowiska: dowódcy floty śródziemnomorskiej (1952-54), pierwszego lorda morskiego Admiralicji (1955-59) oraz stanowisko przewodniczącego Komitetu Szefów Sztabów i szefa Imperialnego Sztabu obrony Wielkiej Brytanii (1955-65). W 1965 roku Lord Louis Mountbatten przeszedł w stan spoczynku.

27 sierpnia 1979 zginął w zamachu zorganizowanym przez Irlandzką Armię Republikańską. Bomba podłożona na jachcie lorda zabiła także trzy inne osoby (w tym wnuka lorda) i raniła kolejne trzy (w tym córkę i zięcia lorda).

Oskarżony o dokonanie zamachu Thomas MacMahon został skazany na dożywotnie więzienie.

[edytuj] Bibliografia

• Jot, Jego lordowska mość, Komandos 1/98. ISSN 0867-8669