Lublin R-XX

Z Wikipedii

Lublin R-XX
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Plage i Laśkiewicz
Typ	wodnosamolot torpedowo-rozpoznawczy
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie stałe – pływakowe
Załoga	5 (pilot, obserwator, radiotelegrafista, 2 strzelców pokładowych)
Historia
Data oblotu	10 kwietnia 1935
Lata produkcji	1935 (tylko prototyp)
Wycofanie ze służby	sierpień 1937
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe 9-cylindrowe Bristol Pegasus II
Moc	635 KM (96 kW)
Wymiary
Rozpiętość	25,4 m
Długość	15,9 m
Wysokość	6,1 m
Powierzchnia nośna	75,00 m²
Masa
Własna	4000 kg
Użyteczna	2000 kg
Startowa	6000 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	250 km/h
Prędkość przelotowa	210 km/h
Prędkość minimalna	80 km/h
Prędkość wznoszenia	2,8 m/s
Pułap	3500 m
Zasięg	500 km (normalny) 1200 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 karabiny maszynowe Vickers F kal. 7,9 mm (po 2 sprzężone na obrotnicy z przodu i na grzbiecie kadłuba) 1 torpeda podwieszana pod kadłubem Bomby pod skrzydłami lub wewnątrz kadłuba o łacznej wadze 1000 kg
Użytkownicy
Polska

Lublin R-XX – polski prototypowy wodnosamolot torpedowo-rozpoznawczy zbudowany w 1935 roku

[edytuj] Historia

W 1931 roku w zakłady Plage i Laśkiewicz w Lublinie złożyły propozycję Kierownictwu Marynarki Wojennej ofertę zbudowania ciężkiego wodnosamolotu torpedowo-rozpoznawczego dalekiego zasięgu, który został oznaczony jako Lublin R-XX. Kierownictwo Marynarki Wojennej po przeanalizowaniu złożonych przez polskie wytwórnie ofert na tego typu samolot zdecydowano się na samolot Lublin R-XX.

W 1932 roku zawarto z wytwórnia Plage i Laśkiewicz umowę opracowanie i budowę samolotu R-XX. W latach 1933 – 1934 inż. Jerzy Rudlicki wraz z zespołem konstruktorów wytwórni opracował projekt samolotu Lublin R-XX. Budowę prototypu rozpoczęto w 1933 roku a ostatecznie zakończono w 1934. Oblot prototypu odbył się 10 kwietnia 1935 roku.

Prototyp wodnosamolotu Lublin R-XX został skierowany do Morskiego Dywizjonu Lotniczego do dalszych prób w locie. W czasie tych prób stwierdzono, że miał on krótki start, stosunkowo dużą prędkość lotu i znaczny zasięg. Lecz okazało się że posiada on tendencje do zmiany środka ciężkości w niektórych fazach lotu oraz ujawniała się w nim zbyt mała sztywność kadłuba. W połowie 1935 roku zażądano od wytwórni usunięcia tych mankamentów.

Przeróbkę konstrukcji prototypu Lublin R-XX zakończono 30 października 1935 roku. Jednak już w listopadzie 1935 zaprzestano dalszych prób na tym samolocie w związku z zerwaniem umowy z wytwórnią i zamówieniu w niej 6 wodnosamolotów wersji ulepszonej oznaczonej jako Lublin R-XXA. Prototyp samolotu Lublin R-XX ostatecznie został skasowany w sierpniu 1937 roku.

Wersja wodnosamolotu Lublin R-XXA różniła się od wersji R-XX wymiarami, zmienionym usterzeniem, nowymi osłonami silników, całkowicie osłoniętą kabiną pilotów i załogi oraz oszklonymi wieżyczkami strzeleckimi w przodzie i na grzbiecie kadłuba. Do budowy pierwszego egzemplarza samolotu R-XXA przystąpiono w 1935 roku. Jednak pod koniec roku w związku z upadłości wytwórni „Plage i Laśkiewicz”, prace wstrzymano.

W miejsce wytwórni „Plage i Laśkiewicz” powstała wytwórnia Lubelska Wytwórnia Samolotów, która podjęła dalsze prace nad samolotem Lublin R-XXA, nadając mu oznaczenie LWS-1, ale w 1936 roku przerwano nad nim ostatecznie pracę, na korzyść morskiej wersji samolotu LWS-4 Żubr na pływakach.

[edytuj] Konstrukcja

Samolot Lublin R-XX był pięciomiejscowym samolotem torpedowo-rozpoznawczym dalekiego zasięgu.

Był to pięciomiejscowy dolnopłat o konstrukcji mieszanej, napędzany 2 silnikami gwiazdowymi, śmigła czterołopatowe, drewniane. Podwozie pływakowe – stałe.

Kadłub z przodu tuż przed płatami mieścił dwumiejscową kabinę odkrytą, osłoniętą z przodu wiatrochronem. Z lewej strony znajdował się fotel pilota, z prawej obserwatora, który mógł również spełniać rolę drugiego pilota. Za ta kabiną usytuowano wewnątrz kadłuba zakrytą kabinę radiotelegrafisty z oknami w ścianach bocznych i drzwiami z lewej strony. W dziobie kadłuba i za kabiną radiotelegrafisty rozmieszczono stanowiska strzelców pokładowych z podwójnie sprzężonymi karabinami maszynowymi na obrotnicach.