RWD-14 Czapla

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: dodać szablon:samolot infobox. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

RWD-14 Czapla
Charakterystyka
Typ	Samolot towarzyszący (obserwacyjny)
Załoga	2
Pierwszy lot	1935
Producent	DWL, LWS
Wymiary
Długość	9 m
Rozpiętość	11,9 m
Wysokość	3 m
Powierzchnia nośna	22 m²
Masa
Masa własna	1153 kg
Masa całkowita	1700 kg
Napęd
Silnik	G-1620B "Mors II"
Moc	420 KM
Osiągi
Prędkość maksymalna	247 km/h
Zasięg	580 km
Pułap	5000 m
Uzbrojenie
Strzeleckie	1 km pilota PWU wz.33 7,92 mm oraz 1 km obserwatora Vickers F 7,92 mm

RWD-14 Czapla (LWS Czapla) - samolot obserwacyjny produkcji polskiej.

[edytuj] Historia

Projekt samolotu powstał w 1934. Płatowiec miał zastąpić przestarzałe Lublin R-XIII. Przed skierowaniem do produkcji seryjnej przetestowano 4 prototypy:

• RWD-14/I z silnikiem Pratt & Whitney Wasp Junior o mocy 294 kW (400 KM) – oblatany w 1935 miał niewystarczające osiągi.
• RWD-14/II lub RWD-14a z silnikiem G-1620A "Mors I" o mocy 250 kW (340 KM) – rozbił się podczas prób w locie nurkowym 20 kwietnia 1937.
• RWD-14/III – rozbił się podczas prób w locie nurkowym w 1938.
• RWD-14/IV lub RWD-14b – zakończył pomyślnie wszystkie próby 18 lipca 1938 i został skierowany do produkcji seryjnej.

W zamian za zwrot kosztów rozwoju, licencja na budowę samolotu została przekazana państwowym zakładom LWS, gdzie produkowano go po niewielkich przeróbkach. Wobec samolotów tych spotykana jest także nazwa LWS Czapla. Zamówiono tylko 65 egzemplarzy, ponieważ osiągi samolotu Czapla - acz wyraźnie lepsze niż samolotu Lublin R-XIII - były za małe i nie przystawały do wymogów ówczesnego pola walki. Miała jednak niektóre rozwiązania techniczne nowocześniejsze od poprzednika, przede wszystkim cechy krótkiego startu i lądowania (STOL) i składane do hangarowania skrzydła. Dowództwo Lotnictwa oczekiwało na skierowanie do produkcji nowoczesnego samolotu tej klasy LWS-3 Mewa.

[edytuj] Użycie bojowe

W kampanii wrześniowej samoloty te były używane w pięciu eskadrach obserwacyjnych, po 7 samolotów w eskadrze. Posiadały je: 13, 23, 33, 53 i 63 eskadra obserwacyjna.

Podczas walk użyto 49 samolotów, zniszczonych zostało 35. 11-16 (według różnych źródeł) zostało ewakuowanych do Rumunii, gdzie używano ich w celach szkoleniowych. Kilka zdobyli Niemcy i Sowieci.

[edytuj] Konstrukcja

Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy z podwoziem stałym. Kadłub spawany z rur kryty blachą (w przedniej części) i płótnem. Płat o konstrukcji drewnianej kryte sklejką i płótnem. Na całej rozpiętości płata był ruchomy slot, zaś podwozie miało duży skok - co pozwalało na krótkie lądowanie na lotniskach polowych. Uzbrojenie składało się z 2 km-ów- jeden km pilota, drugi ruchomy obserwatora.