Lucerna nerkowata
Z Wikipedii
Lucerna nerkowata | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | bobowce |
Rodzina | bobowate |
Rodzaj | lucerna |
Gatunek | lucerna nerkowata |
Nazwa systematyczna | |
Medicago lupulina L., 1753 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Lucerna nerkowata (Medicago lupulina L.) - gatunek rośliny jednorocznej, dwuletniej lub byliny. Inne spotykane nazwy (zwyczajowe) to: lucerna chmielowa, koniczyna żółta. Rośnie dziko w całej Europie, w Azji, północnej Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce jest rośliną bardzo pospolitą na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Gęsto ulistniona, rozgałęziona, płożąca lub stojąca, osiąga długość 15-60 cm.
- Korzeń
- Palowy, płytko, silnie rozgałęziony.
- Liście
- Złożone, 3-listkowe. Listki odwrotnie jajowate, na szczycie ząbkowane, na dolnej stronie owłosione.
- Kwiaty
- Motylkowe, żółte, zebrane w główkę złożoną z 15-50 kwiatków, długości 3-5 mm. Kwitnie od maja do września.
- Owoce
- Drobny, nerkowaty, czarny strąk bez kolców, czasami tylko ogruczolony. Jest skręcony, ma długość 1,5-3 mm, po dojrzeniu czernieje. Nasiona żółte do brunatnych, podłużnie jajowate.
- Biotop
- Obrzeża dróg, pól, nasypy, suche murawy, pastwiska. Uważana za roślinę pionierską na słabych glebach. W uprawach rolnych jest chwastem. Roślina wapieniolubna.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina pastewna - Stanowi cenny składnik mieszanek pastwiskowych, chociaż jest mniej plenna niż lucerna siewna i lucerna mieszańcowa. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.
[edytuj] Bibliografia
- Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.