Lucjan Kydryński
Z Wikipedii
Lucjan Kydryński (ur. 6 stycznia 1929 w Grudziądzu, zm. 9 września 2006 w Warszawie) - polski dziennikarz, konferansjer, prezenter sceniczny, publicysta. Prowadził liczne festiwale i koncerty telewizyjne.
Wieloletni felietonista w Przekroju, w którym prowadził m.in. dział recenzji filmowych podpisywanych pseudonimem literackim „Aleksandra”. Przez wiele lat prowadził festiwale w Opolu i w Sopocie, zazwyczaj tworzył parę z Ireną Dziedzic. W krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia PR1 prowadził najpierw Wiolinem i basem, a później Rewię Piosenek, którą rozpoczynał utwór C'est si bon w nagraniu Earthy Kitt, później zmysłowy głos piosenkarki zastąpiony został przez Kydryńskiego motywem instrumentalnym.
14 września 2006 Prezydent RP Lech Kaczyński, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej oraz za działalność publicystyczną, nadał mu pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
[edytuj] Twórczość
Lucjan Kydryński jest autorem kilkunastu książek, między innymi monografii George'a Gershwina (Gershwin, Kraków, Polskie Wydawnictwa Muzyczne, 1975) i Johanna Straussa (Jan Strauss, Kraków, Polskie Wydawnictwa Muzyczne, 1979). Będąc wieloletnim konferansjerem duetu fortepianowego Marek i Wacek, napisał znaczącą monografię tego duetu Marek i Wacek: historia prawdziwa (Bydgoszcz, Wyd. "Pomorze", 1990, ISBN 83-7003-635-X).
Niektóre z książek Lucjana Kydryńskiego to:
- Przejazdem przez życie...: kroniki rodzinne, Kraków, 2005, Wydawnictwo Literackie, ISBN 8308037801
- Przewodnik operetkowy: wodewil, operetka, musical
[edytuj] Rodzina
Mąż Haliny Kunickiej, ojciec Marcina Kydryńskiego, teść piosenkarki Anny Marii Jopek.
[edytuj] Filmografia
- 1968: Przygoda z piosenką - jako on sam
- 1965-1966: Wojna domowa - jako Konferansjer
