Ludwik Armand II Burbon-Conti

Z Wikipedii

Ludwik Armand II Burbon-Conti, fr. Louis Armand II de Bourbon (10 listopada 1696 - 4 maja 1727) - książę Conti od 1709 do swojej śmierci. Był starszym synem Franciszka Ludwika Burbona, księcia Conti, i Marii Teresy Burbon-Condé.

Ludwik XIV Burbon - król Francji, oraz Filip II Burbon, książę Orleanu, późniejszy regent, traktowali go obaj z wyrozumiałością. Ludwik Armand służył pod dowództwem marszałka Claude'a Villarsa, w czasie wojny o hiszpańską sukcesję, ale niestety nie miał on talentu wojskowego, który posiadał jego ojciec. W 1712 jednak Ludwik XIV uznał Oranię za lenno francuskie i mianował jego władcą właśnie Ludwika Armanda.

Ludwik Armand był wybitnym zwolennikiem planów finansowych Johna Lawa, dzięki którym zarobił dużo pieniędzy.

W 1713 poślubił Ludwikę Elżbietę Burbon-Condé (1693-1775), córkę Ludwika III Burbona, księcia de Condé, i wnuczkę samego Ludwika XIV. Para miała razem 4 dzieci (3 synów i 1 córkę), m.in.:

• Louis François de Bourbon-Conti (1717-1776), księcia Conti,
• Louise Henriette de Bourbon-Conti (1726-1759), żonę Ludwika Filipa Burbona, księcia Orleanu (1725-1785).

Poprzednik Franciszek Ludwik

Książę Conti 1709-1727

Następca Ludwik Franciszek