Ludwik Heimb

Z Wikipedii

Ludwik Heimb (ur. ok. 1698^[1] lub ok. 1700^[2], zm. 1765 w Pruchnej) - polski ksiądz katolicki i poeta.

Data urodzenia nie jest znana; sądzi się, że przyszedł na świat na przełomie XVII i XVIII wieku. W latach 1717-1721 uczył się w gimnazjum w Cieszynie. Później został księdzem katolickim. Był nauczycielem domowym w Cieszynie u rodziny miejscowego burmistrza Leopolda Polzera - uczył ich córkę Joannę Alokzję. Przez jakiś czas mieszkał w Skoczowie, gdzie był wikarym i proboszczem. Później był proboszczem w Grodźcu, a od 1761 roku w Pruchnej, gdzie zmarł.

Już w szkole tworzył wesołe wierszyki i piosenki. Z jego twórczości zachowały się dwa teksty poetyckie: Pochwała Łysej Góry i Gloria Quadorum oraz wiersz gratulacyjny, dedykowany jednemu z przyjaciół.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Broda J., Ludwik Heimb, (w:) J. Golec, S. Bojda, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 1, Cieszyn 1993, s. 121.
• Miękina L., Znów minie wiek... Antologia literatury nadolziańskiej, Cieszyn 2001, s. 24-25.
• Rosner E., Cieszyńskie okruchy literackie, Cieszyn 1983, s. 6-8.