Ludwika Hanowerska
Z Wikipedii
Ludwika Hanowerska (ur. 27 grudnia 1724 w Leicester House; zm. 8 grudnia 1751 w Christiansborgu), królowa Danii i Norwegii.
[edytuj] Życie
Luisa, księżniczka Walii, urodziła się jako piąta córka a zarazem najmłodsze dziecko Jerzego, księcia Walii i jego żony Karoliny z Ansbachu. Ochrzczona została 22 grudnia.
11 czerwca 1727 roku, kiedy Ludwika miała dwa lata, zmarł jej dziadek Jerzy I. Jej ojciec zasiadł na tronie jako Jerzy II, a jego córka otrzymała tytuł Jej Królewska Wysokość Księżniczka Luiza.
[edytuj] Małżeństwo
Wyszła za mąż za księcia Danii i Norwegii, Fryderyka. Ślub odbył się 11 grudnia 1743 roku. Para doczekała się siedmiorga dzieci, dwoje z nich nie przeżyło:
- Chrystian (1745-1747),
- Zofia Magdalena (1746-1813), królowa Szwecji jako żona Gustawa III,
- Wilhemina Karolina (1747-1820), langrafini Hesse-Kassel jako żona Wilhelma,
- Chrystian VII (1749-1808), mąż Karoliny Matyldy Hanowerskiej,
- Ludwika (1750-1831), księżna Hesji jako żona Karola.
Jej mąż zasiadł na tronie 6 sierpnia 1746 jako Fryderyk V. Ludwika otrzymała tytuł królowej Danii i Norwegii.
[edytuj] Śmierć
Ludwika zmarła 8 grudnia 1751 w Christiansborgu, piętnaście lat przed śmiercią swojego męża. Została pochowana w katedrze Roskilde.
