Ludwika Ogorzelec
Z Wikipedii
Ludwika Ogorzelec – polska artystka rzeźbiarz.
Urodzona w 1953 w Chobieni na Dolnym Śląsku, mieszkająca we Francji. Studia w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w pracowni prof. Leona Podsiadłego (1978-1983) i Paryżu na L'Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts w pracowni słynnego francuskiego rzeźbiarza Césare'a (1985-1987).
Wystawy indywidualne i grupowe w muzeach i galeriach, najpierw we Francji, a potem w innych krajach - Szwecja, USA, Grecja, Hiszpania, Szwajcaria, Belgia, Japonia, Niemcy, Włochy, Liban, Costa Rica i Polska.
Tworzy in situ (we wnętrzu muzeów czy galerii) za pomocą przecinającej się linii w drewnie, metalu i szkle monumentalne rzeźby-przestrzenie (cykl "Krystalizacja przestrzeni"), w które wprowadza widza. Rzeźby owe wynikają z kontekstu miejsca i kultury. Bardzo często przenikają ściany, okna i z przestrzeni wewnętrznej wychodzą na zewnątrz.
Nagrody:
The Pollock-Krasner Grant" - New York, oraz "Prix du Conseil National" - Monte Carlo.
Kolekcje:
Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi, Mamidakis Fundation - Grecja, Memorial Park, Louisville - Kentucky w USA, wyspa Slogo-Lisekil w Szwecji i wiele prywatnych kolekcji we Francji, Niemczech, USA, Włoszech i Hiszpanii.
[edytuj] Źródła
- Popularna Encyklopedia Powszechna FOGRA, Kraków 2002, t. 8, s. 258-259.
