Luis da Cunha

Z Wikipedii

Dom Luís da Cunha (ur. 25 stycznia 1662 - zm. 9 października 1740), portugalski dyplomata i polityk z XVIII wieku.

Jego ojcem był Dom António Álvares da Cunha, 17. senhor de Tábua (1626-1690), matką zaś Maria Manoel de Vilhena. W latach 1697-1709 da Cunha był posłem nadzwyczajnym Portugalii w Londynie, od 1712 do 1713 drugim co do ważności negocjatorem portugalskim na kongresie pokojowym w Utrecht (pierwszym negocjatorem był João Gomes da Silva, hrabia Tarouca), a w latach 1719-20 ambasadorem Portugalii w Madrycie. Był portugalskim pełnomocnikiem na kongres w Cambrai (1724), potem (od 1732) ambasadorem w Paryżu, gdzie zmarł w 1740 roku. Francuzi uznali jego stanowisko ambasadora dopiero w kwietniu 1737 roku, ponieważ od 1725 roku aż do przełomu lutego i marca 1737 relacje francusko-portugalskie były zerwane.

Był zwolennikiem idei przeniesienia stolicy z Lizbony do Brazylii. Do tych pomysłów nawiązano dopiero w XIX wieku. jako typowy zwolennik haseł oświecenia nie był specjalnie lubiany w swym kraju.

[edytuj] Dzieła

• D. Luís da Cunha, Instruções Políticas, 1736, Lisboa, Edição Abílio Diniz Silva, 2001.

[edytuj] Źródła

• http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BrievenAnthonieHeinsius1702-1720/Index/c
• http://www.arqnet.pt/dicionario/cunhaluis.html
• http://www.arqnet.pt/portal/portugal/documentos/dlc_testamento3.html
• 28 de Abril 1737 Notificação à corte de França da nomeação de D. Luís da Cunha como Embaixador em Paris.