Lukáš Dlouhý
Z Wikipedii
| Lukáš Dlouhý | |
 Lukáš Dlouhý podczas US Open 2007 |
|
| Państwo |  Czechy |
| Miejsce zamieszkania | Monte Carlo |
| Data urodzenia | 9 kwietnia 1983 |
| Miejsce urodzenia | Pisek |
| Wzrost | 185 cm |
| Waga | 88 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 2001 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | David Prinosil |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 73 (3 kwietnia 2006) |
| Australian Open | 2R (2007) |
| Roland Garros | 3R (2006) |
| Wimbledon | 2R (2006) |
| US Open | 1R (2006) |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 4 |
| Najwyżej w rankingu | 9 (19 listopada 2007) |
| Roland Garros | F (2007) |
| US Open | F (2007) |
Lukáš Dlouhý (ur. 9 kwietnia 1983 w Písku) - tenisista czeski, specjalista gry podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, finalista wielkoszlemowego French Open i US Open.
Jest zawodnikiem praworęcznym. Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 5 lat, jeszcze jako nastolatek łącząc je z hokejowymi. W 2001 przyjął status zawodowy i rozpoczął gromadzenie punktów rankingowych w małych turniejach, głównie w Czechach; startował też w Polsce. W 2002 wygrał dwie imprezy z cyklu Futures, w 2004 cztery, w 2005 po raz pierwszy triumfował w turnieju challengerowym. Jednocześnie rozwijał umiejętności deblowe. W 2005 odniósł pięć zwycięstw w challengerach w grze podwójnej, pozostawał natomiast bez sukcesów w imprezach ATP Tour.
W sezonie 2006, występując w parze ze swoim trenerem Pavelem Víznerem, dołączył do szerokiej czołówki światowej deblistów. Czesi odnieśli dwa zwycięstwa turniejowe (m.in. w finale w Costa Do Sauipe pokonując polską parę Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski), jeden finał turniejowy przegrali, a także zaliczyli półfinał wielkoszlemowy w Paryżu i ćwierćfinał w Londynie. Sezon zakończyli na 10. miejscu w rankingu par deblowych świata, nieznacznie przegrywając walkę o miejsce w turnieju Masters. Współpracę deblową kontynuują z powodzeniem w 2007 - obronili tytuł w Costa Do Sauipe, a na French Open wyeliminowali w ćwierćfinale najwyżej rozstawionych amerykańskich bliźniaków Boba i Mike'a Bryanów.
Dlouhý łączy grę podwójną z występami singlowymi. W 2005 zanotował awans do czołowej setki rankingu gry pojedynczej; najwyżej sklasyfikowany był w kwietniu 2006 - nr 73 (w deblu - nr 16 w lutym 2007). W 2005 debiutował w singlu w Wielkim Szlemie, eliminując na French Open szwedzkiego weterana Thomasa Enqvista (uległ Maratowi Safinowi), a w 2006 wystąpił już we wszystkich czterech turniejach wielkoszlemowych, osiągając najlepszy rezultat ponownie w Paryżu - III rundę, po zwycięstwach nad Kristofem Vliegenem i José Acasuso (przegrał z Hiszpanem Robredo). W 2007 odpadł z French Open w I rundzie (po wcześniejszym skutecznym przejściu eliminacji), przegrywając dramatyczny pojedynek z rozstawionym Niemcem Philippem Kohlschreiberem 2:6, 6:3, 5:7, 6:4, 15:17. W 2006 Dlouhý triumfował w grze pojedynczej w challengerze we Wrocławiu.
W 2006 debiutował w reprezentacji Czech w Pucharze Davisa, punktami w singlu i deblu (z Tomàšem Berdychem) przyczyniając się do zwycięstwa nad Marokiem, co z kolei przybliżyło jego zespół do powrotu do grupy światowej rozgrywek. W 2007 wystąpił w przegranym spotkaniu z reprezentacją USA.
[edytuj] Zwycięstwa turniejowe (wszystkie w grze podwójnej)
- 2006 Costa Do Sauipe, Estoril (oba z Pavelem Víznerem)
- 2007 Costa Do Sauipe (z Pavelem Víznerem)
[edytuj] Finały turniejowe (wszystkie w grze podwójnej)
- 2006 Walencja (z Pavelem Víznerem)
- 2007 Acapulco, Roland Garros, US Open (z Pavelem Víznerem)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Lukáš Dlouhý sylwetka na stronie ATP Tour (en)
- Lukáš Dlouhý sylwetka na stronie Pucharu Davisa (en)
