Małgorzata Bundzewicz

Z Wikipedii

Wikipedyści rozważają usunięcie tego artykułu w poczekalni stron do usunięcia.

Jeśli nie zgadzasz się z tą propozycją, odnieś się do uwag zawartych w zgłoszeniu i popraw treść artykułu.
Tego szablonu nie należy usuwać do czasu rozstrzygnięcia dyskusji.

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: poprawić formatowanie. linki etc., podać źródła zgodne z WP:WER (Who is who taki nie jest).
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Małgorzata Bundzewicz (ur. 20 grudnia 1951 w Krakowie) - prawnik, artystka malarka, scenograf^[1], artterapeuta.

Studiowała na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (dyplom magistra praw obroniła w 1976) oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom magistra sztuk obroniła w 1980). Ukończyła również Podyplomowe Studium Scenografii Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej ASP w Krakowie.

Od 1989 roku prowadzi zajęcia z zakresu terapii poprzez Sztukę w Klinice Psychiatrii Dorosłych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Założyła i prowadzi Galerię Miodowa, gdzie wystawia prace artystów profesjonalnych i twórców po kryzysach psychicznych związanych z Pracownią Miodowa^[2]. W latach 1993 - 1996 była Członkiem Zarządu Okręgu ZPAP w Krakowie. Od 1990 do l996 redagowała jako Redaktor Naczelny biuletyn Informacyjny ZO ZPAP- „Głos Plastyków”. Od 1996 pełni funkcje wiceprzewodniczącej Sądu Koleżeńskiego ZO ZPAP w Krakowie^[3]

Złota odznaka ZPAP, wyróżnienie Pro Publico Bono (Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Psychiatrii i Opieki Środowiskowej).

W latach 1992, 1997 i 1998 została stypendystką Ministra Kultury i Sztuki. Uprawia twórczość w zakresie malarstwa, rysunku i scenografii. Zorganizowała około 20 wystaw indywidualnych malarstwa i rysunku w Polsce, w Norwegii, w Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Holandii.

Brała udział w około 50 wystawach zbiorowych. Kuratorka wystaw artystycznych w ramach programu „Schizofrenia- otwórzcie drzwi” w Pałacu Sztuki w Krakowie. Autorka około 20 scenografii do spektakli teatralnych, telewizyjnych i filmów. Obyła liczne podróże artystyczne połączone z wystawami w Norwegii, w Ameryce, we Włoszech, w Holandii i Niemczech. Prace w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Niemczech oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.

W 2006 aktywnie włączyła się w ratowanie Złotej Polany (Wola Justowska) przed wykupieniem jej terenów przez dewelopera, który planował wybudowanie w tym miejscu mieszkań^[4]. Jako artterapeutka angażuje się w pomoc osobom chorym na schizofrenię^[5]^[6]^[7].