Maciej Szczepański

Z Wikipedii

Maciej Szczepański, pseud. Barabasz (ur. 7 lipca 1928 w Sosnowcu) - polski publicysta i dziennikarz, działacz PZPR.

[edytuj] Życiorys

W latach 1966-1972 redaktor naczelny "Trybuny Robotniczej" (śląskiego dziennika, organu KW PZPR w Katowicach). Od roku 1970 zastępca członka, od 1975 członek KC PZPR. W latach 1969-1981 poseł na Sejm PRL.

Od 1972 przewodniczący Komitetu ds. Radia i Telewizji. Rozbudował bazę techniczną Telewizji Polskiej

W 1981 został postawiony przed sądem i skazany po dwuletnim procesie na osiem lat więzienia za nadużycia (przyjęcie w latach 70. łapówek w wysokości 1,5 mln zł, zabór mienia Radiokomitetu na sumę ok. 3,5 mln zł), zwolniony po czterech latach.

[edytuj] Kontrowersje

Był postacią kontrowersyjną, konsekwentnie realizował politykę propagandy sukcesu Edwarda Gierka, której był współtwórcą.

W trakcie pielgrzymki do Polski papieża Jana Pawła II starał się pomniejszyć jej znaczenie poprzez wydanie polecenia kamerzystom "kamery na klechę", tak aby nie pokazywano w telewizji faktycznej liczby osób, które uczestniczyły w spotkaniach i nabożeństwach z papieżem. Jednocześnie wykorzystał pielgrzymkę jako pretekst, by - po uzyskaniu odpowiedniej zgody władz politycznych - całkowicie zmodernizować bazę techniczną TVP, dzięki czemu osiągnęła ona dobry poziom europejski.

Był szefem niezwykle wymagającym, często w stosunku do podległego personelu bezwzględnym i brutalnym (nazywano go w środowisku "Krwawy Maciuś"). Trzeba mu jednak przyznać, że dobierał personel kierowniczy - zwłaszcza średniego szczebla - głównie wedle kwalifikacji, nie kierując się prywatą.