Macierz pozakomórkowa
Z Wikipedii
Macierz pozakomórkowa (ang. extracellular matrix, ECM) - substancja wypełniająca przestrzeń pomiędzy komórkami. Zespala komórki w tkanki i narządy. W przybliżeniu można powiedzieć, że twór ten jest skomplikowaną strukturą sieciową, której elementy budulcowe stanowią cząsteczki wydzielane przez komórki do przestrzeni międzykomórkowej (najczęściej są nimi polisacharydy oraz związane z nimi białka). W zależności od rodzaju cząsteczek budulcowych może mieć ona odmienną strukturę np: zwarte warstwy makrocząsteczek tworzą blaszkę podstawną.
Zasadniczo cząsteczki tworzące ECM można podzielić na trzy główne klasy: kolageny, proteoglikany oraz białka mogące wiązać integryny. Właściwości macierzy są oczywiście zdeterminowane przez tworzące ją związki chemiczne oraz ich wzajemne proporcje ilościowe. ECM stanowi istotny składnik wielu tkanek, zwłaszcza tkanek łącznych. Istnieją opinie, że macierz pozakomórkowa może pełnić istotną rolę w ustalaniu wzorca różnicowania się organizmu ponieważ, niektóre proteoglikany są kluczowe dla transportu morfogenów.
