Mahaut d'Artois

Z Wikipedii

Mahaut (Mathilde) d'Artois (ok. 1267 - 1329) - hrabina d'Artois, par Francji. Córka Roberta II Szlachetnego, hrabiego Artois, i Amicie de Courtenay.

W 1285 została zaślubiona ponad 20 lat starszemu Ottonowi IV Burgundzkiemu. W 1298 roku zginął jej brat, dziedzic d'Artois - Filip, dzięki czemu około 1302 po śmierci ojca została jedyną spadkobierczynią d'Artois. Wygrała w 1309 proces o władztwo ze swym bratankiem - Robertem III d'Artois. Swoje dwie córki wydała za przyszłych królów Francji:

• Joannę Burgundzką za Filipa V Wysokiego,
• Blankę Burgundzką za Karola IV Pięknego.

[edytuj] Mahaut d'Artois w literaturze

Mahaut d'Artois jest jedną z bohaterek historycznego cyklu powieściowego Maurice'a Druona Królowie przeklęci. Poniższe informacje są zaczerpnięte z tych powieści:

Postać kontrowersyjna i budząca strach, hrabina d'Artois znana była z intryg. Mahaut podejrzewa się o otrucie:

• Wilhelma de Nogaret,
• Karola de Valois (brat Filipia IV Pięknego),
• króla Ludwika X Kłótliwego (dosypała do czarki z migdałami bardzo silną truciznę),
• syna Ludwika Kłótliwego i Klemencji Węgierskiej - Jana I Pogrobowca (była jego matką chrzestną, przedstawiając niemowlę Radzie Baronów Francji, przyłożyła do jego ust chusteczkę nasączoną trucizną, którą wcześniej zabiła jego ojca). Krąży historia jakoby dzieci zostały podmienione, Jan przeżył a zginęło dziecko jego mamki Marii de Cresay, szlachcianki z Neples. Te liczne zgony, były komentowane jako następstwa klątwy Wielkiego Mistrza Zakonu Templariuszy - Jakuba de Molay'a.

Następnie działania hrabiny Mahaut zostały pokierowane przeciwko królowej Izabeli - żonie króla Anglii, Edwarda II. Królowa Izabela została kochanką sir Rogera Mortimera, który za jawne występowanie przeciwko królowi Edwardowi II musiał uchodzić z Anglii i zdobył schronienie we Francji, mściwa Mahaut nakłoniła króla Karola Pięknego (rodzonego brata Izabeli), aby ten wygnał siostrę i jej kochanka do Anglii, co było równoznaczne z wyrokiem śmierci (Mahaut bowiem napisała list do króla Edwarda II informując go o zdradzie Izabeli i nakłaniając go do wydania na królową i Mortimera wyroku śmierci, skłoniła króla także do uwięzienia jako przynęty żony Rogera Mortimera, lady Jane Mortimer w Tower).

Hrabiną Mahaut kierowała zemsta - Izabela doprowadziła do skazania na dożywotnie uwięzienie jej córek uwikłanych w tzw. Skandal z wieży Nesle. Hrabina wywierała znaczny wpływ na politykę swego zięcia, króla Filipa V Wysokiego, męża jej córki Joanny (nakłoniła go aby ten skonfiskował niemal wszystkie dobra jej bratanka Roberta d'Artois, doprowadziła do skazania go na areszt domowy - mógł się on poruszać tylko po Paryżu, poza Paryżem i tylko pod silną eskortą i bez broni, mógł wyruszyć nie dalej niż 20 mil).

Hrabina Mahaut bezwzględnie i "po trupach" dążyła do jednego celu, za wszelką cenę pragnęła, aby jej córki zostały królowymi Francji, aby to osiągnąć nie wahała się nawet zabijać. Gdy Karol IV Piękny został w 1322 królem Francji, odwiedziła swą córkę trzymaną nadal w odosobnieniu Blankę, żonę Karola, mając nadzieję na skojarzenie i powtórne zejście się pary, Blanka jednak zaszła w ciążę i była zakochana w strażniku więziennym. Rozwścieczona Mahaut wyrzekła się córki i poprzysięgła zemstę strażnikowi.

Zmarła w 1329 najprawdopodobniej otruta (podano jej taką samą dawkę trucizny, przez jaką zmarł Ludwik X Kłótliwy, ten zmarł w 3 dni, Mahaut umarła po 34 dniach) przez swą zaufaną dwórkę "czarownicę", alchemiczkę i znachorkę Beatrice d'Hirson, która działała z inspiracji Roberta D'Artois.