Majątek ziemski

Z Wikipedii

Majątek ziemski, dobra, rzadziej folwark – rolna lub rolno-przemysłowa jednostka gospodarcza o dużej powierzchni (z reguły powyżej 50 hektarów gruntów ornych) stanowiąca całość. Głównie własność szlachecka, początkowo z nadania monarszego, od chwili uwolnienia obrotu ziemią także obiekt spekulacji.

Majątki ziemskie były w zasadzie samowystarczalne, choć z czasem ulegały specjalizacji produkcyjnej. Ośrodkiem majątku była siedziba właścicieli, zwanych dawniej dziedzicami lub panami. Siedzibą mógł być skromny, drewniany dwór, pałac lub zamek. Majątek ziemski miał własną księgę hipoteczną (wieczystą) i był z reguły niepodzielny. Od XIX wieku majątki czasem parcelowano, w okresie międzywojennym w Polsce w związku z reformą rolną.

Majątki ziemskie w Polsce przestały istnieć na skutek nacjonalizacji, która miała podłoże polityczne, a jej celem była likwidacja warstwy ziemiaństwa.