Manganiany

Z Wikipedii

Manganiany to sole tlenowych kwasów manganowych. Dzieli się je zależnie od stopnia utlenienia manganu: (M - oznacza inny metal na +1 stopniu utleniania)

• manganiany(IV) - M₂MnO₂ (nazwa alternatywna: manganiny)
• manganiany(V) - MMnO₂ (nazwa alternatywna: podmanganiny)
• manganiany(VI) - M₂MnO₄ (nazwa alternatywna: manganiany)
• manganiany(VII) - MMnO₄ (nazwa alternatywna: nadmanganiany)

[edytuj] Manganiany(VI)

Manganiany(VI) posiadają właściwości utleniające. W roztworach wodnych mają barwę zieloną. Trwałe są tylko w roztworach zasadowych. W roztworach obojętnych i kwaśnych rozkładają się na tlenek manganu(IV) i manganiany(VII).

Otrzymywane są przez stapianie tlenku manganu(IV) z wodorotlenkiem potasu i azotanem potasu. Praktyczne zastosowanie ma manganian(VI) potasu, będący produktem pośrednim przy produkcji manganianu(VII) potasu.

[edytuj] Manganiany(VII)

Mają zabarwienie fioletowe. Dość dobrze rozpuszczają się w wodzie, są mocnymi utleniaczami. Najlepiej znaną solą jest manganian(VII) potasu (nadmanganian potasu).

W roztworach kwaśnych redukują się do soli manganowych(II) zawierających jon Mn²⁺. W roztworach obojętnych lub słabo zasadowych do tlenku manganu(IV). W roztworach zasadowych do manganianów(VI).

Stosowane jako utleniacze, środki dezynfekujące i antyseptyczne oraz składniki paliw rakietowych, np. mieszanina nadmanganianu wapnia z nadtlenkiem wodoru:

Ca(MnO₄)₂ + 5H₂O₂ → Ca(OH)₂ + 2MnO + 4H₂O + 5O₂