Maracaibo (jezioro)

Z Wikipedii

Maracaibo (hiszp. Lago de Maracaibo) – akwen w północno-zachodniej Wenezueli.

Ma 14 343 km², powierzchni, położone jest na poziomie morza, jego średnia głębokość wynosi 60 m ,natomiast maksymalna to 250 m.

W 1499roku nad jezioro dotarł Amerigo Vespucci. Zobaczywszy Indian mieszkających w chatach zbudowanych na palach wbitych w dno (palafitos) nazwał to miejsce Małą Wenecją (Venezuelą).

Przez wielu uważany za największe jezioro Ameryki Południowej. Jednakże powinno być ono uznawane za część morza, ponieważ połączone jest szeroką na 55 km cieśniną z Zatoką Wenezuelską, a tym samym z Morzem Karaibskim i Oceanem Atlantyckim,mimo tego woda w jeziorze jest wysłodzona . W tym wypadku,można uznać je za największe jezioro lagunowe na świecie,a największym jeziorem tego kontynentu należy uznać jednak jezioro Titicaca.

Jezioro Maracaibo stanowi ważną drogę wodną dla statków obsługujących porty w Maracaibo i Cabimas, a które przewożą głównie ropę naftową i produkty jej przetwórstwa. W 1964 doszło tu do katastrofy supertankowca Esso Maracaibo, który uderzył w most łączący Maracaibo z resztą Wenezueli. Na szczęście nie doszło wówczas do wycieku ropy.

Mimo że nie doszło jeszcze do żadnej tego typu katastrofy, to wody jeziora są silnie zanieczyszczone. W czerwcu 2004 na jeziorze pojawił się zakwit rzęsy, która pokryła blisko 12% powierzchni akwenu, zagrażając przy tym faunie i florze jeziora. Rząd i spółki naftowe wydają około 2 mln dolarów miesięcznie na oczyszczanie jeziora z rzęsy, której pojawienie się można wiązać z zanieczyszczeniem jeziora ropą naftową i ściekami poprzemysłowymi.