Marcelina Darowska

Z Wikipedii

Marcelina Darowska, z domu Kotowicz (ur. 16 stycznia 1827 w Szulakach, Ukraina, zm. 5 stycznia 1911 w Jazłowcu) – błogosławiona katolicka, polska mistyczka, współzałożycielka Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP (niepokalanki).

Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W młodości pomagała w pracy w majątku, uczyła wiejskie dzieci religii, odwiedzała chorych. Po śmierci męża i syna wyjechała do Francji (1854). Zetknęła się z księżmi zmartwychwstańcami. Odbyła spowiedź generalną i w Rzymie złożyła prywatny ślub czystości, a następnie śluby wieczyste. W 1863 wróciła do Polski. Zakładała szkoły, pensjonaty dla dziewcząt, warsztaty tkackie. Od 1854 przeżywała stany mistyczne.

Stworzyła polską terminologię ascetyczno-mistyczną o zabarwieniu właściwym dla epoki romantyzmu (zetknęła się osobiście z Mickiewiczem). Jej pisma liczą ok. 144 tomów maszynopisu.

Wspomnienie bł. Marceliny Darowskiej w polskim Kościele katolickim obchodzone jest 5 stycznia.

Od 1999 w kaplicy klasztoru sióstr niepokalanek w Jazłowcu istnieje sanktuarium bł Marceliny Darowskiej.