Marcin Siemieński
Z Wikipedii
Marcin Siemieński (ur. 1758 w Runowie Krajeńskim w Wielkopolsce, zm. 27 listopada 1831 w Gnieźnie) - polski duchowny katolicki, biskup sufragan gnieźnieński od 1823 r.
Spis treści |
[edytuj] Studia
Uczył się w Kaliszu. Studiował teologię w Krakowie w l. 1779-1782. Doktorat z teologii otrzymał 6 II 1782. Święcenia kapłańskie przyjął 22 XII 1781.
[edytuj] W diecezji wrocławskiej
Proboszcz w Starych Koziegłowach (Koziegłówkach) od 1784. Pozostał w Krakowie. W Starych Koziegłowach zastępował go wyznaczony komendarz. Od 1797 do 1807 przebywał w parafii Koziegłówki. W latach 1799 - 1807 był komisarzem (oficjałem okręgowym) biskupa wrocławskiego Josepha Christiana von Hohenlohe Waldenburg Bartensteina nad częścią diecezji wrocławskiej zw. Nowy Śląsk (część archidiecezji gnieźnieńskiej od 1795 pod zaborem pruskim, w latach 1807 - 1811 jego namiestnik dla tej części diecezji wrocławskiej w Księstwie Warszawskim).
[edytuj] W archidiecezji gnieźnieńskiej
W 1807 mianowany przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Ignacego Raczyńskiego sędzią audytorem trybunału arcybiskupiego w Gnieźnie. Od r. 1809 kanonik gnieźnieński, później oficjał gnieźnieński (1816). W l. 1815-1818 administrował pruską częścią archidiecezji gnieźnieńskiej. Zarządzał archidiecezją gnieźnieńską w l. 1818-1821, 1825-1831. Był także wikariuszem kapitulnym gnieźnieńskim od 1825 do 1828 i 1829-31.
[edytuj] Literatura
- Korytkowski Jan: Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych, Gniezno 1883, tom 3, s. 484-488.
- Nitecki Piotr: Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny, Warszawa 1992, s. 187-188.
- Jan Związek: Siemieński Marcin, [w]: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXVII, zaszyt 1, Warszawa, Kraków 1996, s. 30-31.
