Marek Emiliusz Lepidus (konsul 6)

Z Wikipedii

Marek Emiliusz Lepidus (Marcus Aemilius Lepidus) polityk rzymski pochodzący z jednej z najstarszych rodzin patrycjuszowskich Emiliuszy, związany rodzinnie z dynastią julijsko-klaudyjską. Syn Kornelii przyrodniej siostry Julii, córki cesarza Augusta, poprzez brata Lucjusza, szwagier wnuczki cesarza Augusta - Julii Liwilli, teść Druzusa III, syna Germanika. W przeciwieństwie do brata nie brał udziału w kosnspiracjach przeciw cesarzowi ale pozostawał cały czas z nim w bliskich i żywych stosunkach.

Sprawował urząd konsula w 6 r.n.e. W latach 6-9 r. wziął udział w wojnie iliryjskiej pod dowództwem przyszłego cesarza Tyberiusza w Panonii i Dalmacji. Tyberiusz powierzył mu dowództwo armii odprowadzonej na leże zimowe do Siscji (dzisiejszy Sisak). Z początkiem lata 9 roku przyprowadził z powrotem wojska gromiąc po drodze nieprzyjaciół. Za te sukcesy został nagrodzony odznakami triumfalnymi (ornamenta triumphalia)^[1]. Wykazał się też lojalnością i skutecznością w utrzymywaniu ładu w czasie zarządzania prowincją Hiszpanią ^[2]. Powszechny szacunek i wpływy zachował również w czasie panowania podejrzliwego cesarza Tyberiusza. Bronił w czasie procesu Pizona oskarżonego o otrucie Germanika. W 21 r. cesarz Tyberiusz oferował mu namiestnictwo prowincji Afryka, lecz odmówił ze względu na stan zdrowia. W 22 r. dokonał renowacji Bazyliki Aemilii ^[3] W 26 r. został wyznaczony namiestnikiem prowincji Azja. Zmarł w 33 r. Tacyt określił go jako mądrego i szanowanego senatora, potrafiącego zachować niezależność^[4].

Wywód przodków:

4. Lucjusz Emiliusz Paulus, konsul 50 p.n.e.
			2. Paulus Emiliusz Lepidus, cenzor 22 p.n.e.
5. NN
						1. Marek Emiliusz Lepidus
6. Publiusz Korneliusz Scipion Pomponia Salwito, konsul 35 p.n.e.
			3. Kornelia
7. Skrybonia

Potomkowie:

• Marek Emiliusz Lepidus
• Emilia Lepida

Zobacz też:

• Emiliusze
• Drzewo genealogiczne Emiliuszów Lepidów

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Księga druga, rozdział 115. W: Wellejusz Paterkulus: Historia rzymska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 2006, ss. 190-191. ISBN 83-04-04830-2. 
2. ↑ Księga druga, rozdział 125. W: Wellejusz Paterkulus: Historia rzymska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 2006, s. 207. ISBN 83-04-04830-2. 
3. ↑ Roczniki,Księga trzecia, rozdział 71-73. W: Tacyt: Dzieła. Warszawa: Czytelnik, 2004, s. 153. ISBN 83-07-02993-7. 
4. ↑ Roczniki,Księga trzecia, rozdział 32-33. W: Tacyt: Dzieła. Warszawa: Czytelnik, 2004, s. 135. ISBN 83-07-02993-7.