Mario Puzo

Z Wikipedii

Mario Puzo
Prawdziwe nazwisko	Mario Gianluigi Puzo
Data i miejsce urodzenia	15 października 1920 Manhattan, Nowy Jork, USA
Data i miejsce śmierci	2 lipca 1999 Long Island
Narodowość	amerykańska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła	Ojciec chrzestny Sycylijczyk Ostatni Don Omerta Rodzina Borgiów
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Mario Gianluigi Puzo (ur. 15 października 1920, zm. 2 lipca 1999) – amerykański powieściopisarz pochodzenia włoskiego.

Znany przede wszystkim ze swoich książek opisujących sycylijską mafię. Najsłynniejsza z nich, Ojciec chrzestny, opublikowana w 1969 roku, stała się tematem scenariusza filmu nakręconego w roku 1972 przez Francisa Forda Coppolę, z Marlonem Brando i Alem Pacino w rolach głównych. Film zdobył trzy Oscary: za najlepszy film, najlepszego aktora pierwszoplanowego i najlepszy scenariusz. Książka została sprzedana w nakładzie dwudziestu pięciu milionów egzemplarzy i przetłumaczona na kilkadziesiąt języków.

Puzo urodził się w rodzinie amerykańskich imigrantów w nowojorskiej dzielnicy zwanej Hell's Kitchen. Jego ojciec był zawiadowcą kolei. Mieszkał z szóstką rodzeństwa przy stacji kolejowej. Podczas II wojny światowej Puzo służył w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu wojny pracował w Niemczech jako cywilny publicysta prasowy dla Sił Powietrznych.

W 1946 roku poślubił Erikę Linę Broske i miał z nią pięcioro dzieci: Anthony'ego, Josepha, Dorothy Ann, Virginię i Eugene. Pierwsza książka Mario Puzo: Mroczna Arena, pojawiła się w 1955 roku, kiedy miał 35 lat. Od 1963 roku Puzo pracował jako wolny dziennikarz i pisarz. Pisał do magazynów dla panów, publikował recenzje książek, opowiadania i artykuły w: "Redbook", "Holiday", "Book World", a także "New York Times". W 1965 roku ukazał się Szczęśliwy Pielgrzym. Żadna z tych dwóch książek nie przyniosła mu korzyści finansowych, jednakże obie z nich otrzymały dobre recenzje krytyków. Po kosztownym leczeniu szpitalnym (pęcherzyk żółciowy) Puzo zdecydował się napisać książkę, która odniesie jakiś sukces kasowy. Podczas pracy jako reporter słyszał wiele anegdot i opowiastek na temat mafii i zaczął zbierać materiały o Cosa Nostrze ze wschodniej części wybrzeża. Mario Puzo zmarł 2 lipca 1999 w Bay Shore w Long Island z powodu wady serca.

[edytuj] Bibliografia

• Mroczna Arena – 1955
• Dziesiąta Aleja – 1965
• Ojciec chrzestny – 1969
• Głupcy Umierają – 1978
• Sycylijczyk – 1984
• Czwarty K – 1991
• Ostatni Don – 1996
• Omerta – 2000
• Rodzina Borgiów – dokończona już po śmierci przez towarzyszkę życia Carol Gino, 2001